متن غزل شماره 380 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
بارها گفتهام و بار دگر میگویم
که من دلشده این ره نه به خود میپویم
در پس آینه طوطی صفتم داشتهاند
آن چه استاد ازل گفت بگو میگویم
من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او میکشدم میرویم
دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری میجویم
گرچه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کز او رنگ ریا میشویم
خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است
میسرایم به شب و وقت سحر میمویم
حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی
گو مکن عیب که من مشک ختن میبویم
تفسیر فال
سلام بر شما که با دقت و توجه به اصول و احکام خداوند عمل میکنید. اما در عین حال، شاید احساس کنید هنگامی که از خدا چیزی خواستهاید، آنچه را که خواستهاید به شما عطا نشده است و این موضوع ممکن است باعث انتقاد دوستانتان از شما گردد. بدانید که گوهر وجود شما همان ایمان قویتان است که هیچ چیز نمیتواند آن را تحت تأثیر قرار دهد. نگران نباشید، زیرا این حالت بخشی از هویت و وجود شماست و نشاندهندهی مسیر رشد روحیتان میباشد. روزی خواهد آمد که شایستگیها و قدرتهای شما مورد توجه دیگران قرار گیرد؛ هماکنون نیز افرادی در کنار شما هستند که به توانمندیهای واقعیتان آگاهند و این خود نشانهای از ارزش وجودی شماست. پس با آرامش ادامه دهید و به راه خود پایبند باشید، چراکه ایمان قویترین سلاح در برابر چالشهاست.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه