مجله شبونه
متن غزل شماره 276 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
باغبان گر پنج‌روزی صحبتِ گل بایدش
بر جفایِ خارِ هجران صبرِ بلبل بایدش
ای دل اندر بندِ زلفش از پریشانی مَنال
مرغِ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
رندِ عالم‌سوز را با مصلحت‌بینی چه‌کار
کار مُلک است آن که تدبیر و تأمل بایدش
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
با چُنین زلف و رُخَش بادا نظربازی حرام
هر که روی یاسمین و جَعدِ سنبل بایدش
نازها زان نرگسِ مستانه‌اش باید کشید
این دلِ شوریده تا آن جَعد و کاکُل بایدش
ساقیا در گردشِ ساغر تعلل تا به چند
دَور چون با عاشقان افتد تَسَلسُل بایدش
کیست حافظ تا ننوشد باده بی‌آوازِ رود
عاشقِ مسکین چرا چندین تجمل بایدش
تفسیر فال
آنچه که در زندگی مهم و مصلحت است، باید با دقت و توجه انجام شود. تنها داشتن علم و دانش برای رسیدن به اهداف و نیازهای انسانی کافی نیست؛ بلکه ایمان قوی به آرمان‌ها و تحمل سختی‌های مسیر نیز از ضروریات است. این ایمان می‌تواند همچون چراغی در تاریکی‌ها، راه را نمایان کند و فرد را ترغیب به ادامه مسیر نماید. بنابراین، لازم است که از غرور بی‌مورد خود دست برداریم و با فروتنی بیشتری در تلاش باشیم. تواضع یکی از کلیدهای موفقیت است؛ زیرا با داشتن کرامت نفس و احترام به دیگران، قادر خواهیم بود تا بر چالش‌ها غلبه کرده و به مقصود نهایی خود برسیم.
منبع: پارسی دی
