خوشا شیراز و وضعِ بی‌مثالش | غزل شماره 279 حافظ

متن غزل شماره 279 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

خوشا شیراز و وضعِ بی‌مثالش
خداوندا نگه دار از زَوالش

ز رکن آباد ما صد لوحش الله
که عمرِ خضر می‌بخشد زلالش

میانِ جعفرآباد و مُصَلّا
عبیرآمیز می‌آید شِمالش

به شیراز آی و فیضِ روحِ قدسی
بجوی از مردمِ صاحب کمالش

که نامِ قند مصری برد آنجا؟
که شیرینان ندادند اِنفِعالش

صبا زان لولیِ شنگولِ سرمست
چه داری آگهی؟ چون است حالش؟

گر آن شیرین پسر خونم بریزد
دلا چون شیرِ مادر کن حلالش

مکن از خواب بیدارم خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیالش

چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر
نکردی شُکرِ ایامِ وصالش؟

تفسیر فال

قدر چیزها و کسانی را که در کنارتان بوده‌اند به‌خوبی ندانسته‌اید و اکنون احساس پشیمانی عمیقی به شما دست داده است. این احساس می‌تواند ناشی از غفلت از ارزش‌های واقعی زندگی باشد، اما زمانی که عمرتان همچنان ادامه دارد، فرصت جبران تمام اشتباهات و ناکامی‌هایتان نیز فراهم است. با استفاده از تجربیات گذشته و یادگیری از آن‌ها، می‌توانید راه جدیدی را برای خود بسازید.از دوستان با عقل و درایت خود کمک بگیرید؛ افرادی که همواره در کنار شما بوده‌اند می‌توانند مشاورانی مطمئن باشند. آن‌ها قادرند با بینش‌های خود به شما راهنمایی کنند تا بتوانید تصمیمات بهتری اتخاذ کنید. همچنین، تلاش کنید تا مال حلال به دست بیاورید، زیرا درآمد حلال نه تنها برکت دارد بلکه موجب آرامش روح انسان نیز می‌شود. برعکس، مال حرام زودتر از دستانتان خارج خواهد شد و ممکن است آرامش خاطر شما را مختل کند. این مسیر نه تنها شما را به اهداف مالی‌تان نزدیک‌تر خواهد کرد بلکه باعث خواهد شد تا ارزش واقعی روابط انسانی و اخلاقیات را نیز درک کنید.

خوشا شیراز و وضعِ بی‌مثالش | غزل شماره 279 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *