دامن‌کشان همی‌شد در شرب زرکشیده | غزل شماره 425 حافظ

متن غزل شماره 425 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

دامن‌کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
صد ماهرو ز رشکش جیب قصب دریده

از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چکیده

لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده

یاقوت جان‌فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش‌خرامش در ناز پروریده

آن لعل دلکشش بین وان خنده دل‌آشوب
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده

آن آهوی سیه‌چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده

زنهار تا توانی اهل نظر میازار
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده

گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده

بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده

تفسیر فال

چیزی را از دست داده‌اید که در زندگی‌تان اهمیت زیادی داشته است و اکنون به خوبی درک می‌کنید که تا چه حد قدر آن یاقوت گرانبها را ندانسته‌اید. این تجربه تلخ، شما را به جستجوی راهی برای بازگرداندن آنچه گم کرده‌اید، وا می‌دارد. اما در این میان، بار دیگر بر نعمت‌های خدا شکر کنید؛ زیرا امیدواری وجود دارد که همه چیز دوباره به حالت قبل بازگردد و آن گمشده ارزشمندتان به زندگی‌تان بازگردد. با ایمان بر این باور باشید که ممکن است روزی نزدیک برسد که دوباره بتوانید از حضور او بهره‌مند شوید و زیبایی‌های ناشی از آن رابطه ارزشمند را تجربه کنید.

دامن‌کشان همی‌شد در شرب زرکشیده | غزل شماره 425 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *