متن غزل شماره 30 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست
راه هزار چارهگر از چار سو ببست
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافهایُّ و دَرِ آرزو ببست
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوهگری کرد و رو ببست
ساقی به چند رنگ، می اندر پیاله ریخت
این نقشها نگر که چه خوش در کدو ببست
یا رب چه غمزه کرد صُراحی که خون خُم
با نعرههای قُلقُلش اندر گلو ببست
مطرب چه پرده ساخت که در پردهٔ سماع
بر اهل وجد و حال، درِ های و هو ببست
حافظ! هر آن که عشق نَورزید و وصل خواست
احرامِ طوفِ کعبهٔ دل بی وضو ببست
تفسیر فال
چرا ناامید شدهای؟ به راستی هزاران راه چاره و گزینه در برابر تو قرار دارد که میتواند به تحقق آرزوهایت منجر شود. برای رسیدن به آرزویت، باید با عزم و ارادهای محکم تلاش کنی و هرگز از پای ننشینی. همچنین، مهم است که مبنای عشق را تنها بر پایهی هوس نگذاری، زیرا این امر ممکن است تو را در مسیری گمراهکننده قرار دهد که شیطان به عنوان راهنمای تو عمل کند. اگر قصد داری برای رسیدن به معشوق خود تلاش کنی، اما تنها بر اساس جمال ظاهری او اقدام نمایی و عاشق واقعی نباشی، در این صورت جز دردسر و رنج حاصل دیگری نخواهی داشت. بنابراین، باید عمق احساسات خود را بررسی کرده و عشق حقیقی را جستجو کنی تا بتوانی از زیباییهای واقعی زندگی بهرهمند شوی.
منبع: پارسی دی