متن غزل شماره 463 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
سلام الله ما کر اللیالی
و جاوبت المثانی و المثالی
علی وادی الاراک و من علیها
و دار باللوی فوق الرمال
دعاگوی غریبان جهانم
و ادعو بالتواتر و التوالی
به هر منزل که رو آرد خدا را
نگه دارش به لطف لایزالی
منال ای دل که در زنجیر زلفش
همه جمعیت است آشفته حالی
ز خطت صد جمال دیگر افزود
که عمرت باد صد سال جلالی
تو میباید که باشی ور نه سهل است
زیان مایه جاهی و مالی
بر آن نقاش قدرت آفرین باد
که گرد مه کشد خط هلالی
فحبک راحتی فی کل حین
و ذکرک مونسی فی کل حال
سویدای دل من تا قیامت
مباد از شوق و سودای تو خالی
کجا یابم وصال چون تو شاهی
من بدنام رند لاابالی
خدا داند که حافظ را غرض چیست
و علم الله حسبی من سؤالی
تفسیر فال
با ناله و زاری کار به جایی نمی برید؛ بلکه باید دست به دعا بردارید و به خیل بندگان آشفته حال بپیوندید که در جستجوی آرامش و یاری الهی هستند. در چنین شرایطی، باقی عمل خویش را که ممکن است طولانی و طاقتفرسا باشد، با صبر و استقامت سپری میکنید. اگر در این میان زیان دیدهاید، باید بدانید که گاهی اوقات در جایی دیگر مالی به شما خواهد رسید که میتواند غمهایتان را تسلی بخشد و امید را در دلتان زنده کند. برای رسیدن به حاجاتتان، هرگز غیر از خداوند بزرگ پیش کسی دست دراز نکنید؛ چراکه آن تلاشها نه تنها باعث بدنامی شما خواهد شد، بلکه ارزش وقت و انرژی شما را نیز پایین میآورد. پس با ایمان و توکل بر خداوند متعال ادامه دهید تا انشاءالله بر مشکلات فائق آیید.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه