مجله شبونه
متن غزل شماره 438 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
سَبَتْ سَلْمیٰ بِصُدْغَیها فُؤادی
و رُوحی کُلَّ یَومٍ لی یُنادی
نگارا بر من بی‌دل ببخشای
و واصِلْنی علی رَغْمِ الْأَعادی
حبیبا در غم سودای عشقت
تَوَکَّلْنا علی رَبِّ الْعِبادِ
أَ مَنْ اَنْکَرْتَنی عَن عشق سَلْمیٰ
تُزاوَّل آن روی نِهْکو بِوادی
که همچون مُت به بوتَن دل وَ اِی رَه
غَریقُ الْعِشقِ فی بَحْرِ الْوِدادِ
به پی ماچان غَرامت بِسپُریمَن
غَرَت یک وی رَوِشتی از اَما دی
غم این دل بِواتَت خورد ناچار
و غَر نه او بِنی آنچَت نَشادی
دل حافظ شد اندر چین زلفت
بِلَیلٍ مُظْلِمٍ وَ اللّهُ هادی
تفسیر فال
زمانی که کسی از شما طلب بخشش می‌کند، در نظر داشته باشید که پاسخ مثبت به این درخواست نه تنها موجب آرامش روحی و روانی آن فرد می‌شود، بلکه برای خودتان نیز مایه سکون و آسایش خواهد بود. در چنین لحظاتی، به جای اینکه دست رد به سینه‌اش بزنید، با نگاهی مثبت و بخشنده برخورد کنید. این عمل خیرخواهانه می‌تواند به شما کمک کند تا به دعا و ثنای خداوند پرداخته و روح خود را با یاد او شاداب کنید.اگر تمایل دارید که در دریای رحمت‌ها و الطاف الهی غرق شوید، همچنان که برکات او را در زندگی‌تان احساس کنید، باید بزرگی قلب خود را نشان دهید. بخشندگی نه تنها موجب تسکین دل‌های دیگران می‌شود، بلکه عزت و بزرگیتان را نیز حفظ خواهد کرد. با فراموش کردن کدورت‌ها و رنجش‌ها، میتوانید از غم دل دور شده و زندگی را با آرامش بیشتری تجربه کنید. بنابراین همیشه سعی کنید دوستانتان را ببخشید؛ چراکه این رفتار نه تنها بر روابط انسانی تأثیر مثبتی دارد بلکه روح شما را نیز پر از نور محبت الهی خواهد کرد.
منبع: پارسی دی
