متن غزل شماره 195 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
غلامِ نرگسِ مستِ تو تاجدارانند
خرابِ بادهٔ لعلِ تو هوشیارانند
غلامِ نرگسِ مستِ تو تاجدارانند
خرابِ بادهٔ لعلِ تو هوشیارانند
تو را صبا و مرا آبِ دیده شد غَمّاز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند
ز زیرِ زلفِ دوتا چون گذر کُنی بِنْگر
که از یَمین و یَسارت چه سوگوارانند
گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تَطاوُلِ زلفت چه بیقرارانند
نصیبِ ماست بهشت ای خداشناس برو
که مُستَحَقِّ کرامت گناهکارانند
نه من بر آن گُلِ عارض غزل سُرایم و بس
که عَندَلیبِ تو از هر طرف هزارانند
تو دستگیر شو ای خضرِ پی خجسته که من
پیاده میروم و هَمرَهان سوارانند
بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کآنجا سیاه کارانند
خلاصِ حافظ از آن زلفِ تابدار مباد
که بستگانِ کمندِ تو رستگارانند
تفسیر فال
خواهان و مشتاقان بیشماری در اطراف تو وجود دارند که از نظر مقام و منزلت، حتی در مرتبهای بالاتر از تو قرار دارند. این امر به نوعی میتواند نشاندهندهی تنوع و گستردگی موقعیتهای اجتماعی و شغلی باشد که افراد در آنها فعالیت میکنند. گاهی اوقات، در برخی موارد خاص، ادعایی را مطرح میکنی که خود به خوبی آگاه هستی هنوز نتوانستهای دست چپ از راست خود را به خوبی تشخیص دهی. این بیخبری نشاندهندهی این است که هنوز در ابتدای مسیر رشد و پیشرفت شخصی خود قرار داری. هرچند ممکن است با چالشها و دشواریهایی مواجه شوی، فراموش نکن که نباید از فرازها و نشیبهای زندگی هراس داشته باشی. آیندهای بسیار روشن و پر بار انتظار تو را میکشد، آیندهای مملو از فرصتهای خوب برای موفقیت و شکوفایی هر چند ممکن است گاهی دچار اشتباهاتی نیز شوی. این خطاها بخشی طبیعی از روند یادگیری هستند و نباید مانع تلاش تو برای رسیدن به اهداف بزرگتر شوند.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه