من که باشم که بر آن خاطِر عاطِر گذرم؟ | غزل شماره 328 حافظ

متن غزل شماره 328 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

من که باشم که بر آن خاطِر عاطِر گذرم؟
لطف‌ها می‌کنی ای خاکِ دَرَت، تاجِ سرم

دلبرا بنده نوازیت که آموخت؟ بگو
که من این ظَن، به رقیبانِ تو هرگز نَبَرم

همتم بدرقهٔ راه کن ای طایرِ قدس
که دراز است رَهِ مقصد و من نوسفرم

ای نسیمِ سحری بندگیِ من برسان
که فراموش مکن وقتِ دعایِ سحرم

خُرَّم آن روز کز این مرحله بَربَندَم بار
و از سرِ کوی تو پُرسند رفیقان خبرم

حافظا شاید اگر در طلبِ گوهرِ وصل
دیده دریا کُنَم از اشک و در او غوطه خورم

پایه نظم بلند است و جهان گیر بگو
تا کُنَد پادشهِ بحر دهان پُر گُهَرَم

تفسیر فال

اینقدر خودتان را دست‌کم نگیرید. شما نیز می‌توانید همچون دیگران به موفقیت‌های مالی و اجتماعی دست یابید و در جامعه‌ای محترم و با مقام قرار بگیرید. تنها چیزی که نیاز دارید کمی همت و اراده است تا بتوانید به آرزوهایتان نزدیک‌تر شوید. به یاد داشته باشید که امید، نیروی محرکه‌ای است که می‌تواند شما را در مسیر دستیابی به اهداف‌تان یاری کند. همچنین، نباید از یاد ببرید که نماز و ایمان بخش مهمی از زندگی شما هستند؛ این دو عنصر روحانی نه تنها آرامش خاطر را برای شما به ارمغان می‌آورند، بلکه موجب تقویت عزم و اراده‌تان نیز خواهند شد. زمانی که تمام سعی و کوشش خود را در راستای تحقق خواسته‌هایتان صرف کنید، یقیناً روزی به وصال یار مورد نظر خود خواهید رسید و حاجت‌هایتان برآورده خواهد شد. پس با عزم راسخ قدم بردارید و هیچگاه از مسیر خود منحرف نشوید.

من که باشم که بر آن خاطِر عاطِر گذرم؟ | غزل شماره 328 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *