مجله شبونه
متن غزل شماره 186 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
گر مِی‌فروش حاجتِ رندان روا کند
ایزد گنه ببخشد و دفعِ بلا کند
ساقی به جامِ عدل بده باده تا گدا
غیرت نیاوَرَد، که جهان پُر‌بلا کند
حقّا کز این غَمان برسد مژدهٔ امان
گر سالِکی به عهدِ امانت وفا کند
گر رنج پیش‌آید و گر راحت ای حکیم
نسبت مَکُن به غیر که این‌ها خدا کند
در کارخانه‌ای که رَهِ عقل و فضل نیست
فهمِ ضعیفْ رایْ فضولی چرا کند؟
مطرب بساز پرده که کس بی‌اجل نمرد
وان کو نه این ترانه سُراید خطا کند
ما را که دردِ عشق و بلای خُمار کُشت
یا وصلِ دوست یا میِ صافی دوا کند
جان رفت در سرِ می و حافظ به عشق سوخت
عیسی‌دَمی کجاست که احیایِ ما کند؟
تفسیر فال
وجدانت به شدت ناراحت و مشوش است. در پی این باش تا بتوانی گناهت را جبران کنی و بدانی که خداوند نیز با رحمت بی‌پایان خود تو را می‌بخشد و نجاتی دوباره برایت فراهم خواهد کرد. این لحظه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند، زیرا خبر خوبی در راه است که می‌تواند زندگی‌ات را متحول کند؛ فرصتی دوباره به تو داده می‌شود تا به عهد و پیمانی که با خود و خداوند بسته‌ای وفا کنی.زندگی‌ات ممکن است به بطالت بگذرد، اما نیکوست که به یاد داشته باشی هر روز جدید، یک فرصت تازه برای اصلاح مسیر زندگی‌ات است. عقل و دانش خود را افزایش دهی، زیرا این سرمایه‌های معنوی نه تنها تو را در مواجهه با چالش‌های روزمره یاری خواهند کرد بلکه امکان می‌دهند تا این چند صباح باقی‌مانده از عمرت را با آرامش خاطر و رضایت بیشتری سپری کنی. بر این باور باش که تلاش برای بهتر شدن همیشه ارزشمند است و هیچگاه دیر نیست برای شروعی دوباره.
منبع: پارسی دی
