10 انشا در مورد امام محمد باقر علیه السلام برای دانش آموزان و مدرسه

10 انشا در مورد امام محمد باقر علیه السلام برای دانش اموزان و مدرسه که دانش اموزان میتوانند از انها برای مدرسه استفاده کنند.

انشا در مورد امام محمد باقر علیه السلام

امام باقر پنجمین امام شیعیان است استعداد و نبوغ امام باقر (علیه السلام) باعث شد که توانایی های علمی فراوانی به دست آورد که همه علوم از جمله سنت، فلسفه، کلام، فقه، احکام عالیه و اخلاق متعارف را در بر می گرفت. علاوه بر این، شامل وقایعی بود که امام قبل از وقوع آنها پیش بینی کرده بود. سپس در عرصه زندگی اتفاق افتادند. دانش او بسیار گسترده بود.

با آنكه علما از معارف ناب او بسيار فراگرفتند، ولي به سبب علوم فراواني كه براي اعلام آنها راهي نداشت، در خود تنگ نظري يافت. همان گونه که راویان می گویند، آهی عمیق کشید و با اندوه گفت: اگر برای علمم که خداوند متعال به من داده است (ناقلانی) بیابم، توحید و اسلام و دین و احکام اسلامی را اعلام می کنم.

چطور می توانم آن را انجام بدهم؟ جدم امیرالمومنین علیه السلام برای علم خود حاملی برای علم خود نیافت. پس بر فراز منبر آهی عمیق کشید و گفت: «پیش از آن که مرا از دست بدهی، از من سؤال کن، زیرا در میان دنده ها علم بسیار است.» (سفینة البحار، ج 2) مورخان و راویان متفق القول بر این که امام بود اتفاق نظر دارند. از همه متفکران و علمای عصر خود از نظر توانایی ها و استعدادهای علمی ثروتمندتر است و سیره نویسان نیز از تبلیغ دانش و کشف گنجینه ها و حقایق آن یاد کرده اند.

قبل از پرداختن به علومی که وی کشف کرده است، لازم است نکات مهمی را در این زمینه بیان کنیم. حيات علمي در زمان ايشان نهضت علمي در زمان امام دچار كم تحركي و كسل شدگي شد. به عبارت دیگر سایه ای بر عرصه زندگی نداشت. به این دلیل که احزاب سیاسی مردم را از دانش دور کردند. خانه های بلند به محض پیروزی در دولت هجوم آوردند. بنابراین، آنها قدرت های انسانی و مالی خود را به نبردهای حیرت آور، وحشتناک و خشن انداختند که جامعه را با تلفات و بلایای سنگین گرفتار کرد.

دومین انشا درباره امام محمد باقر

بر پایه حدیث لوح که جابر بن عبدالله انصاری روایت کرده، مشهورترین لقب امام پنجم «باقر» به معنای شکافنده است. این لقب را پیامبر اسلام (ص) پیش از ولادت ایشان به او دادند. از دیگر القاب ایشان می‌توان به «باقرالعلوم»، «شاکر»، «هادی» و «امین» اشاره کرد.

امام باقر (علیه السلام) با اینکه در دوران نامساعد و محدودی زندگی می کرد، به نشر حقیقت اسلام می پرداخت. او به دلیل تحلیل و تبیین مسائل مختلف فکری مشهور است. او نهضت گسترده ای در علم و دانش پدید آورد و پایه های یک دانشگاه اسلامی را بنا نهاد که در زمان فرزندش امام صادق (علیه السلام) به اوج خود رسید.

آثار علمی امام پنجم (ع) و شاگردانی که مکتب ایشان به امت اسلام تحویل داد، پیشگویی از پیامبر اسلام (ص) را نیز محقق ساخت. راوى حديث ذيل، جابر بن عبدالله انصارى، شخصيت نامدار اوايل ظهور اسلام است.

جابر که از اصحاب بزرگ پیامبر اسلام (ص) و علاقه خاصی به خاندان پیامبر (ص) بود، نوشته است: روزی پیامبر اسلام (ص) به من فرمود. : پس از من شخصی را می بینی که از خاندان من است و نامش با نام من است و ظاهرش شبیه به من است. او درهای علم را به روی مردم باز می کند.»

پیامبر(ص) در زمانی که هنوز امام باقر(ع) به دنیا نیامده بود، این واقعه را پیشگویی کرد. سالها از این پیشگویی گذشت و عصر امام چهارم (ع) فرا رسید. یک روز در این مدت جابر از کوچه های مدینه می گذشت که چشمش به امام باقر (علیه السلام) افتاد. وقتی دقت کرد، به تمام نشانه هایی که پیامبر (ص) اشاره کرده بود، توجه کرد. پرسید: اسمت چیست؟ امام (علیه السلام) فرمود: نام من محمد بن علی بن الحسین (ع) است. جابر شروع به بوسیدن پیشانی او کرد و گفت: جدمت پیامبر صلی الله علیه و آله به وسیله من به تو درود فرستاد.

از آن روز به بعد به احترام پیامبر(ص) و به نشانه عظمت امام باقر(ع) روزی دو بار به زیارت امام می رفت. علاوه بر این، هنگامی که در مسجد پیامبر(ص) بود، در میان جمعیت می نشست (و در پاسخ به کسانی که با نیت ناپاک از او انتقاد می کردند) پیشگویی پیامبر اسلام (ص) را نقل می کرد.

امام باقر (علیه السلام) نیز در علم و زهد و مقام و فضیلت بر بقیه هاشمیان برتری داشت. مقام برجسته علم و عمل او توسط دوست و دشمن تأیید شد. روایات فراوانی در زمینه احکام اسلامی، تفسیر قرآن، تاریخ اسلام و علوم مختلف دیگر از او باقی مانده است.[1] علمای ممتاز آن روز به همراه تعدادی از اصحاب پیامبر اسلام (ص) که در آن زمان در قید حیات بودند، از محضر امام باقر (علیه السلام) بهره فراوان بردند.

سومین انشا درباره امام محمد باقر