مجله شبونه
متن غزل شماره 493 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
دایم گل این بُستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقتِ توانایی
دیشب گِله‌ی زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بُگذر زین فکرتِ سودایی
صد بادِ صبا اینجا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی
مشتاقی و مَهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایابِ شکیبایی
یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهدِ هرجایی
ساقی چمن گل را بی رویِ تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
ای دردِ توام درمان در بستر ناکامی
وِی یادِ توام مونس در گوشه‌ی تنهایی
در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
فکرِ خود و رایِ خود در عالم رندی نیست
کُفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی
زین دایره‌ی مینا خونین جگرم، مِی ده
تا حل کنم این مشکل در ساغرِ مینایی
حافظ، شبِ هجران شد بوی خوشِ وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشقِ شیدایی
تفسیر فال
ای که از خوبی و نیکی زبانزد هستی، در این زمان مناسب است که از فرصت‌های نیکو بهره‌برداری کنی و هیچگاه این کار شایسته را رد مکن. چنین فرصت‌هایی به ندرت در زندگی هر کسی پیش می‌آید و ضروری است که از آن‌ها حداکثر استفاده را ببری. توجه بیشتری به زیردستان خود داشته باش، زیرا آنان نیز شایسته‌ی محبت و حمایت تو هستند. در دنیای رقابتی امروز، رقبایت ممکن است به سرعت از تو پیشی بگیرند؛ بنابراین، لازم است همچون باد با سرعت و اراده‌ای قوی مسیر خود را طی کنی تا نه تنها دردهایت درمان شود بلکه به آرامش و خوشحالی واقعی دست یابی. تسلیم قسمت باش و با ایمان به رحمت الهی، یقین داشته باش که لطف خداوند شامل حال تو خواهد شد. به این ترتیب، در نهایت می‌توانی به وصال آرزوهایت برسی. پس با دل خوش و روحیه‌ای مثبت زندگی کن و شاداب باش.
منبع: پارسی دی
