بیوگرافی احسان روزبهانی بوکسور و همسرش + فیلم مسابقات و افتخارات او را در این صفحه از مجله شبونه مشاهده نمایید.
احسان روزبهانی از بوکسورهای مطرح کشورمان بوده که سالها در عرصه بین المللی مقام های مختلفی را به دست اورده است او را به عناون اولین بوکسور ایرانی میشناسند که موفق شده در عرصه جهانی مدالهای ارزشمندی را کسب کند. هرچند که آقای روزبهانی در مسابقات المپیک و جهانی مدالی را کسب نکرده اما در رنکینگ جهانی رتبه اول را در سال 2014 به خود اختصاص داد و به عنوان بهترین بوکسور جهان شناخته شد که این اتفاق تا به حال در تاریخ بوکس کشورمان برای هیچ بوکسوری رخ نداده است و این افتخار فقط برای احسان روزبهانی به دست آمده است. به شما پیشنهاد میکنیم که بیوگرافی این بوکسور ارزشمند را در این صفحه بخوانید از با او بیشتر آشنا شوید.
بیوگرافی احسان روزبهانی
او از بوکسور های حرفه ای کشورمان می باشد متولد ۲۲ تیرماه ۱۳۶۷ در شهر بروجرد بوده و سالها به عنوان کاپیتان تیم ملی بوکس ایران فعالیت داشته است
وی سال های زیادی است که توانسته موفقیت های چشمگیری را در عرصه بین المللی کسب کند
مهمترین افتخارات او را می توان به قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۳ و همچنین برنز آسیا در سال ۲۰۱۴ اشاره کرد
از کودکی تا تیم ملی
احسان روزبهانی او می گوید که دوران بچگی بسیار پر فراز و نشیبی داشته است
او در کودکی بسیار شیطنت میکرده و میگوید زمانی که بچه بودم به مهمانی که میرفتیم صاحبخانه عزا میگرفته (به خاطر اینکه همه وسایل خانه را به هم می ریختم)
به گفته احسان روزبهانی برادرش بوکسور بوده و دارای طلای دوره قهرمانی کشور است برادرش باعث شد که وارد ورزش بوکس شود و به عنوان مربی اش نیز او را همراهی میکرده است.
در سال ۱۳۸۳ برای مسابقات جوانان به تهران آمد با اینکه سن لازم برای حضور در مسابقات را نداشت اما به دلیل استعداد زیادی که در بوکس داشت به این مسابقات شرکت داده شد و موفق شد همه مسابقات انتخابی خود را با پیروزی پشت سر بگذارد و به همین دلیل او را به اردو دعوت کردند
در سال ۱۳۸۴ موفق شد در مسابقات باشگاهی تهران راه پیدا کند و مدال طلای جوانان کشور را به دست آورد در سال ۲۰۱۱ اولین تجربه بین المللی خود در مسابقات هندوستان کسب کرد.
احسان روزبهانی می گوید که همه پول هایی که تا به حال توانسته پس انداز کنم برای حضور در مسابقات قزاقستان بوده است
من هرچه تا امروز درآوردهام از حضورم در مسابقات قزاقستان است. در ایران چیزی درنیاوردم. قبل از اینچئون شش ماه حقوق یک میلیونی دادند که…
فکر نمیکنی با این شرایط بهتر است اینطور فکر کنی که وقتی وارد رینگ میشوی بازی برای تو از امتیاز ۵ شروع شود؟ ممکن است روزی به این قدرت برسی؟
من نمیگویم میرسم اما همیشه در مسابقات فقط برای پیروزی بازی کردهام.
همچنین ببینید: بیوگرافی مبین کهرازه بوکسور + ناپدید شدن مبین کهرازه و اینستاگرام
اما اگر در مسابقه با قزاقها فرق بین پیروزی و شکست فقط دو مشت باشد، این دو مشت یا دو امتیاز را ممکن است به تو ندهند.
من روز دوشنبه افتخار این را داشتم که پذیرای محمد بنا، حمید سوریان و خیلی از بزرگان باشم. آقای بنا از من پرسید بازی آخرت چه شد؟ به ایشان گفتم بازی آخر اینقدر استرس داشتم که نمیتوانستم نفس بکشم. دکتر بهرامینژاد ترسیده بود. برای اینکه خودم را آرام کنم نیم ساعت رفتم داخل سالن و با هدفون داخل گوش، تماشاگران و رینگ را تماشا کردم. بعد از نیم ساعت گفتم آماده میشوم و میروم داخل رینگ. با خودم گفتم یا میبرم یا میبرم! من رفتم و شش بر دو بازی را بردم. ۸ راند بوکس برایم سخت بود. تا به حال ۸ راند بوکس نکرده بودم. بعد از راند ۵ فقط تابلو را نگاه میکردم و خدا را شکر که بردم.
اما در المپیک سه راند است. خیلی دوست داریم که اگر به حریف قزاق برخورد کردی طوری شود که بگوییم به داوری باخت.
دیگر نمیگذارم داور حقم را بخورد. سه هفته پس از المپیک من رفتم قزاقستان. خود قزاقها به من میگفتند تو نباختی. خودم هم میگویم نباختم. وقتی چیزی که روشن است دیگر چه دلیلی است آن را مطرح کنم. داوری است دیگر. این بار قرار شده وقتی با او بازی میکنم دیگر دستکش نپوشم و بروم دستش را بگیرم بالا تا برنده اعلام شود.
همچنین ببینید: بیوگرافی مهدی خسروی بوکسور و ماجرای کولبری +اینستاگرام
موهایت همیشه کوتاه است. این به خاطر ترساندن حریفان است یا…
من مدل موهایم همین است. کچلی به من میآید. خودم هم دوست دارم.
نسبت به تحریک حریف تأثیری ندارد؟
نه اما من هجومی بوکس میکنم که همه حریفانم میترسند.
در بچگی بوکس هم تماشا میکردی؟
من همین الان هم بوکس نمیبینم. حتی بوکس حریفانم را. دوست ندارم.
چرا؟
دوست ندارم. من یک بار دیدم و پس از آنالیز کردن گفتم حریف قزاق را میبرم. رفتم در رینگ و همه آنالیزهایی که کرده بودیم برعکس شد. حریف من اصلاً آن طوری بوکس نکرد. در تمرین سرمربی میگفت این کار را بکن و آن کار را نکن.
پس این نشان میدهد که آنها هم از این آنالیزها استفاده میکنند.
خود قزاقها با زور هم که شده در سالن کنفرانس فیلم میگذارند و بازیها را آنالیز میکنند اما من خوشم نمیآید و مدام در اینترنت بودم. من زندگینامه محمد علی کلی و تایسون را خواندهام. آنهم فقط در حدی که کمی در موردشان بدانم.
همیشهگفتهاند کهفعل خواستن احسان خوب بوده، من هم فقط برای مقام آوردن توی رینگ میروم؛ دیدگاهمسوولان هم نسبت بهقبل از گرفتن سهمیهو بعد از گرفتن سهمیههیچ فرقی نکردهکهبخواهد چیزی عوض شود. همانطور کهالان هم مشاهدهمیکنید در سالن تمرین بوکس هستیم ولی هیچ حریف تمرینی ندارم. 5-4 ماهاست کهاز مسابقهدورم. هیچ کسی نیامدهاز من بپرسد تو الان کجای کار هستی؟ داری چهکار میکنی؟ میخواهی برایت مسابقهبگذاریم؟ هیچ خبری نیست! همهکارهایم را خودم انجام میدهم. مثلا ارتباطات را خودم با خارج از کشور دارم کهببینم کجاها مسابقههست، بروم.
ن همیشهانگیزهام را دارم. این را همهجا گفتهام باز هم میگویم. دو سال پیش بهترین بوکسور آمریکا را در کالیفرنیا ناک اوت کردم و یک قرارداد 5 سالهبرایم آوردند و من قبول نکردم. همان سال از طرف آلمان دعوت شدم، یک سال بعد آذربایجان با مبلغ خوبی میخواست برای آنها مبارزهکنم ولی هیچ کدام را قبول نکردم. بالاخرههمانطور کهگفتم یک مسیر است کهباید بروم. بعد از هفتاد سال کهنهمدال جهانی داشتیم نهمدال المپیک، من ایستادم کهاین رکورد را بشکنم و هیچ چیز هم نمی تواند جلوی راهم را بگیرد. اینها همهمیگذرد… 13 ماهماندهتا المپیک، انشاءاللهکهبتوانم روسفید باشم.