بیوگرافی کاوه کاویان
کاوه کاویان بازیگر سینما و تلویزیون متولد دهه پنجاه بوده و در سریال کتابفروشی هدهد، فیلم بوتیک و فیلم مجردها بازی کرده است.
سوابق
کاوه کاویان در سال 1382 وارد دنیای بازیگری حرفه ای شد و با حضور در فیلم برگ برنده به کارگردانی سیروس الوند اولین گام خوود را برداشت گرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدیش مانند سریال کتابفروشی هدهد، بیشتر نبود اما تجربه خوبی برای کاوه کاویان محسوب میشود و همکاری با هنرمندانی همچون فریبرز عربنیا، باران کوثری، آتیلا پسیانی و مهرانه مهینترابی را تجربه کرد.
کاوه کاویان در سال 1385 دورهی پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در آثار مهمی بازی کرده است. او در این سال با بازی در 2 فیلم و سریال مهم سینما و تلویزیون خود را به مردم معرفی کرد. آثار مهم کاوه کاویان در این سال، بازیگری در فیلم ارتفاع 6/45 به کارگردانی سیامک شایقی و سریال کتابفروشی هدهد به کارگردانی مرضیه برومند محسوب میشود.
بازی در فیلم چهره به چهره
این بازیگر درباره حضور خود در فیلم “چهره به چهره” علی ژکان گفت: زمانی که بازی در این فیلم به من پیشنهاد شد فکر کردم با کارهای که قبلا در سینما داشتم، متفاوت است. شخصیت پردازی پلیس و یا کارگاه داستان در این فیلم به شکلی بود که پلیس در انتهای آن به طور کامل موفق نمیشود به همین دلیل این موضوع باعث شد بازی در این شخصیت برایم جالب باشد.
وی ادامه داد: فیلمنامه اولیه “چهره به چهره” را دوست داشتم. در آن نسخه نقش من بیشتر بود اما در زمان ساخت تغییراتی در فیلمنامه ایجاد و به نوعی نقش پارسا کمتر شد. وقتی فیلمنامه را خواندم متوجه شدم که این نقش قابلیت این را دارد که هر سکانس آن را با یک حس متفاوت بازی کرد. در هر صحنه سعی کردم با کاراکترهای مختلف، بازی متفاوتی ارائه کنم.
همچنین ببینید:
بیوگرافی مسعود دیانی مجری برنامه سوره
کاویان درباره بازی در کنار جمشید هاشمپور در این فیلم گفت: سعی کردم رابطه بین یک کاراگاه و دستیارش در این فیلم کلیشه نشود. خیلی سعی کردیم این موضوع که اصولا دستیار یک کاراگاه به نوعی کندتر از اوست و همیشه در بیشتر فیلمها اینگونه دیده میشود، نداشته باشیم.
وی افزود: برای رسیدن به این رابطه ما تحقیقات زیادی کردیم. چند جلسه به پلیس آگاهی رفتیم و آموزشهایی دیدیم. به نوعی در این جلسات سعی کردیم از نوع برخورد و رفتار این افراد در آگاهی الهام بگیریم. البته من معتقدم “چهره به چهره” با فیلمهای پلیسی دیگر متفاوت است. به نوعی صحنههای اکشن ندارد و اتفاقها بیشتر تصادفی شکل میگیرد.