مجله شبونه
متن غزل شماره 355 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
حالیا مصلحتِ وقت در آن میبینم
که کشم رَخت به میخانه و خوش بنشینم
جامِ مِی گیرم و از اهلِ ریا دور شَوَم
یعنی از اهلِ جهان پاکدلی بُگزینم
جز صُراحی و کتابم نَبُوَد یار و ندیم
تا حریفانِ دَغا را به جهان کم بینم
سر به آزادگی از خَلق برآرم چون سَرو
گر دهد دست که دامن ز جهان دَرچینم
بس که در خرقهٔ آلوده زدم لافِ صَلاح
شرمسار از رخِ ساقی و مِیِ رنگینم
سینهٔ تَنگِ من و بارِ غمِ او، هیهات
مردِ این بارِ گران نیست دلِ مسکینم
من اگر رندِ خراباتم و گر زاهدِ شهر
این مَتاعم که همیبینی و کمتر زینم
بندهٔ آصفِ عهدم دلم از راه مَبَر
که اگر دَم زَنَم از چرخ بخواهد کینم
بر دلم گرد ستمهاست خدایا مپسند
که مکدر شود آیینه مهرآیینم
تفسیر فال
شما انسانی آزاد و شجاع هستید که همواره در مسیر درست قدم برمیدارید و هرگز اقداماتی انجام نمیدهید که موجب شرمندگی و سرافکندگی شما گردد. ویژگی بارز شما این است که همیشه در تلاش برای شناخت و رفع عیوب و اشکالات خود هستید، به طوری که هیچ گونه نقصی را نادیده نمیگیرید. در دل شما غمی وجود دارد که به شدت سنگین است؛ غمی ناشی از ستمها و ناملایماتی که به شما روا شده است. تنها راه تسکین این درد، دعا کردن به درگاه خداوند است تا آنچه بر شما رفته فراموش شود و روح شما دوباره از مهر، عشق، و دوستی لبریز گردد. با امید به اینکه روزی فرا برسد که تمام این رنجها پشت سر گذاشته شود و زندگی جدیدی با آرامش خاطر آغاز کنید.
منبع: پارسی دی
