علت فوت حمید بهبهانی وزیر سابق راه و ترابری مشخص شد

علت فوت حمید بهبهانی وزیر سابق راه و ترابری

حمید بهبهانی وزیر راه و ترابری دوره دولت احمدی نژاد به علت بیماری  در سن ۸۳ سالگی با ایست قلبی درگذشت

وی متولد 24 دی ماه سال 1319 در شیراز و دارای دکترا تخصصی عمران با گرایش حمل و نقل و ترافیک از دانشگاه “کینزول” فلوریدا و طی سال های 1356 تا 1369 به عنوان استادیار، و طی سال های 1376 تا 1380 به عنوان دانشیار و از سال 1380 به بعد دارای کرسی استادی کامل در دانشگاه علم و صنعت ایران و در دولت محمود احمدی نژاد وزیر راه و ترابری بود.

آخرین مصاحبه «آقاي دكتر تهران كي قفل مي شود؟» لحظه اي مي ماند و بعد مي گويد:
۵ سال ديگر!
با اين روند؟
با اين روند سرعت مي شود صفر.
خب؟
در وضيت فعلي معابر بر شهرتهران براي عبورومرور خودروها محدود است. فقط ۸۰۰ هزار خودرو مي توانند در اين معابر حركت آزادانه داشته باشند.
با چه استانداردي؟
سرعت ۴۰ كيلومتر در ساعت…
و اين رقم در حالت فعلي چقدر است؟
۲۵كيلومتر در ساعت، ما ۱۵ كيلومتر از وضعيت استاندارد عقب هستيم.
گفتيد ۸۰۰ هزار خودرو… حالا رقم عبورومرور خودروها در اين معابر كه فقط براي ۸۰۰ هزارخودرو ساخته شده چقدر است؟
يك ميليون و ۸۰۰هزار خودرو. طبق آمار دو ميليون و ۵۰۰ هزار خودرو در تهران وجود دارند كه روزانه يك ميليون و ۸۰۰ هزار تاي آن در سطح شهر ترددمي كنند. فرض بر اين است كه همه خودروهايشان را بيرون نمي آوردند.
مشكل وقتي حادتر مي شود كه خودروهاي جديد به قبلي ها اضافه مي شوند. از رده خارج ها هم كه همچنان به حيات ادامه مي دهند!؟
بله، روزانه ۱۲۰۰ تا۱۴۰۰ خودرو در تهران نمره مي شوند. سالانه ما ۵۰۰ هزار «ميهمان جديد» داريم. ظرف ۵ سال آينده اين رقم مي رسد به ۲ ميليون و ۵۰۰ هزار خودروي جديد. تازه اگر روند توليد ثابت بماند و افزايش پيدا نكند، واردات خودرو هم محدود بماند و چيزي از خارج واردنشود.
و آن وقت تهران قفل مي شود…
۲ ميليون و ۵۰۰ هزار تا داريم، همين تعداد به آن اضافه مي شود. ۵ ميليون خودرو در معابري كه فقط براي ۸۰۰ هزار خودرو ساخته شده.
سرعت ساخت معابر جديد هم كه به گرد سرعت افزايش خودرو نمي رسد؟
با اين روند ما هرچي بسازيم از توليد عقب هستيم، هرچي بسازيم.
آمار بدهيد…
به ازاي هر روز توليد خودرو ما نياز به احداث ۴ خيابان تازه داريم. اگر سال را به ۳۰۰ روز كاري تقسيم كنيم و در ۴ ضرب كنيم، سالانه بايد ۱۲۰۰ خيابان جديد بسازيم، ما هرچي بسازيم كم ساخته ايم. پس ما كمبود شبكه داريم.
حالا توزيع خودروها در شبكه چطور است؟
يكسان نيست. خب، در اين حالت چه اتفاقي مي افتد؟ مردم براي زودتر رسيدن به منزل از تقاطع هاي چراغ دار پرهيز مي كنند. به شبكه هاي بزرگراه حمله مي شود. مثل مدرس، همت، بابايي، صدر و… توزيع ناعادلانه روي شبكه، سرعت استاندارد را به ۵ تا ۱۰ كيلومتر در ساعت مي رساند. من هنوز به موتورسيكلت ها اشاره نكردم. روزانه ۱۶۰۰ موتورسيكلت به شهر اضافه مي شوند. موتور جاي پيكان را گرفته چون با يك سرمايه گذاري كم مي توان صاحب شغلي شد و مسافر و كالا جا به جا كرد. اين هم معضلي است…
چه بايد كرد؟
چه بايد كرد… چه بايد كرد… من از شما مي پرسم.
اين سوالي است كه شما بايد پاسخ دهيد…