مجله شبونه
موهاشو بازم شرابی کرد که منو خمارم بکنه سر کوچشون باباش میخواست منو لت و پارم بکنه
میدونه خودِش خاطِرخواشَم خُدا کنه شوهِرش بشم لباس عَروس تنش کنم سایه ی بالا سَرش بشَم
مونده رو دَستم دِل مَن به تو بَستم دِل
یه روزی میرم دَر خونشون با گل و شیرینی یه روزی میشَم دومادِ باباش صَبر کنین میبینین
کوچه رو چراغون میکنم عاقِدو میارم روی سَرمون قند میسابَن آبجیای یارَم
دُختر هَمسایه راه برو تو سایه عَروس ننم بشی الهی وَلی ندارم مایه
