آلن دلون درگذشت + بیوگرافی آلن دلون بازیگر فرانسوی و همسر و فرزندان

آلن دلون بازیگر فرانسوی درگذشت + جزئیات کامل به همراه بیوگرافی کامل او را در ادامه این بخش از مجله شبونه مشاهده نمایید.

آلن دلون درگذشت

در 19 آذر 1398 بهروز وثوقی خبر درگذشت آلن دلون بازیگر فرانسوی را منتشر کرد.

آلن دلون به دلیل عارضه مغزی درگذشت

بیوگرافی آلن دلون بازیگر فرانسوی

آلَن فابیَن موریس مارسِل دُلون (دُلُن) (به فرانسوی: Alain Fabien Maurice Marcel Delon) (زادهٔ ۸ نوامبر ۱۹۳۵- مرگ ٧ دسامبر ٢٠١٩) بازیگر فرانسوی است.

او در طول زندگی حرفه‌ای خود با کارگردانانی همچون لوکینو ویسکونتی، ژان-لوک گدار، ژان-پیر ملویل، میکل‌آنجلو آنتونیونی و لویی مال کار کرده‌است و جوایزی مانند نخل طلا از جشنواره کن و چندین مرتبه جایزه سزار را دریافت کرده‌است.

آلَن دُلون در ۸ نوامبر ۱۹۳۵ در دهکده‌ای به نام «سو» (به فرانسوی: Sceaux) در حوالی پاریس به دنیا آمد.

نام پدرش «فابیَن» و نام مادرش «ادیت» بود. زمانی که آلَن ۴ سال بیشتر نداشت، پدر و مادرش از هم جدا شدند و به‌ناچار سرپرستی‌اش به خانواده‌ای دیگر واگذار شد.

• همچنین ببینید: بیوگرافی هالزی خواننده آمریکایی 

او در خانه‌ای رشد کرد که روبه‌روی یک زندان بود و آلن با بچه‌های نگهبان زندان هم‌بازی بود. پس از چند سال، پدر و مادرخوانده‌اش بر اثر حادثه‌ای کشته شدند و او دوباره تحت سرپرستی مادرش، که با یک قصاب محلی ازدواج کرده بود، قرار گرفت. او در دوران کودکی به دوچرخه‌سواری، فوتبال و رفتن به سینما علاقهٔ وافری داشت. دُلون دوران تحصیلیِ خود را در مدارس کاتولیک گذراند و از آنجا که پسر شلوغی بود، چندین بار از مدرسه اخراج شد و در ۱۵ سالگی به‌کلی درس و تحصیل را ترک کرد. سپس ناپدری‌اش به‌ناچار او را به مغازهٔ قصابیِ خود برد تا این حرفه را به او بیاموزد؛ اما آلن هیچ علاقه‌ای به این حرفه نداشت و در ۱۷ سالگی خانه را ترک کرد و به ارتش پیوست.

او در ارتش در یگان تفنگداران دریایی به‌عنوان چترباز به خدمت ادامه داد و در سال ۱۹۵۴ در جنگ هند و چین حضور داشت. او دوران خدمت خود را در ارتش با اشتیاق ادامه داد. دُلون در مورد خاطراتش در آن زمان می‌گوید: «در آنجا دوستانی پیدا کردم؛ کسانی که با آن‌ها حرف می‌زدم و به حرف‌هایم گوش می‌دادند».

همسر اول و دوم

اولین نامزد او رومی اشنایدر بود که قبل از آن‌که کارشان به ازدواج کشیده شود، از هم جدا شدند. آلن دلون سپس در سال ۱۹۶۴ با ناتالی کانوواس ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر به نام «آنتونی» شد.^[۴] وی بازیگر سینما است. در سال ۱۹۶۹ این دو از هم جدا شدند. اما یک حادثهٔ مهم در زندگی آلن در سال ۱۹۶۸ به‌وقوع پیوست. در این سال، جسد «استفن مارکوویچ» در گاراژ خانهٔ وی پیدا شد. شایعات حاکی از آن بود که آلن دلون وی را به‌دلیل علاقه به «ناتالی» کشته. به‌هرحال، هیچ‌گاه زاویهٔ تاریک آن قتل روشن نشد و آلن هم تبرئه شد.

آلن دلون در سال ۱۹۸۷ در ۵۲ سالگی با یک مانکن هلندی به نام رُزالی فان بیرمَن ازدواج کرد و از او صاحب دختری به نام «آنوشْکا» و پسری به نام «آلن فابیانی» شد. در سال ۲۰۰۲ این دو از هم جدا شدند. آلن در سال ۱۹۹۸ در فیلم نیمه شانس در کنار ژان-پل بلموندو بازی کرد و سپس اعلام بازنشستگی کرد و گفت: «من در اکثر فیلم‌هایی که بازی کرده‌ام یا دزد بوده‌ام یا پلیس، اما جالب این است که فرقی نمی‌کرده‌است که چه‌کاره بوده‌ام؛ در همهٔ فیلم‌ها تنها بوده‌ام. نمی‌دانم، اما فکر می‌کنم کارگردان‌ها و حتی تماشاگران همیشه دوست دارند مرا تنها ببینند».

اماده مرگ هستم

آلن دلون در هشتاد و دو سالگی هم بی پروا سخن می گوید. بازیگر نقش «تانکرد» در فیلم «پلنگ» اثر ویسکونتی (کارگردان نامدار ایتالیایی) در این مصاحبه جدا از طرح ناگفته هایی از دوران حرفه ای اش در عالم سینما، به افشای نقاط ضعف و واگویی دردهای خود می پردازد.

• همچنین ببینید: بیوگرافی بی بی رکسا خواننده آمریکایی 

آلن دلون که به آراستگی و داشتن چشم‌های جذاب در جهان مشهور بود می گوید از زندگی لذت فراوان برده است. او تصریح کرد همه چیز داشته، همه چیز را شناخته و همه چیز را دیده است. به گفته او بازیگری حرفه ای است که باید به آن اعتقاد و ایمان داشت. او تصریح می کند که چه در سینما و چه در تاتر همواره سعی کرده که به طبیعی ترین شکل ممکن بازی کند: «در واقع من هرگز بازی نکرده ام بلکه (همه لحظه های جلوی دوربین و تماشاگر را) زندگی کرده ام. اینگونه بود که خیلی زود دریافتم که عاشق این حرفه ام.»

بازیگر نفش پرنس آلبرت در فیلم «عشق‌های مشهور» در بخشی دیگر از این گفتگو به دردهای زندگی خود می پردازد و از این میان، با اشاره به دوران ملال آور کودکی و بی‌توجهی پدر و مادر می گوید: «وقتی به خود آمدم، دیدم انگار بچه یتیمی هستم که در دل یک خانواده میزبان زندگی می کنم. هرگز ندیدم که پدر و مادرم با هم باشند. پدر گوشه ای بود و مادر گوشه دیگر. هریک از آنها بر روی رودخانه ای و من میان دو رود بر روی جزیره.»

آلن دلون بدین ترتیب با برجسته کردن این بی توجهی و غم نادیده گرفته شدن در اوج دوران جوانی و تاثیرش در زندگی شخصی می گوید: «خلاء هایی در زندگی هست که هرگز پر نمی شود. حتی زمانی که با زنی می زیستم، وقتی زنی را دوست داشتم بازهم احساس تنهایی می کردم این حس همیشه با من است.»