مجله شبونه
متن غزل شماره 299 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
اگر شراب خوری جُرعه‌ای فَشان بر خاک
از آن گناه که نَفعی رسد به غیر چه باک؟
برو به هر چه تو داری بخور، دریغ مخور
که بی‌دریغ زَنَد روزگار تیغِ هَلاک
به خاکِ پایِ تو ای سروِ نازپرورِ من
که روزِ واقعه پا وا مَگیرم از سرِ خاک
چه دوزخی، چه بهشتی، چه آدمی، چه پَری
به مذهبِ همه کفرِ طریقت است اِمساک
مهندسِ فَلَکی راهِ دِیرِ شش جهتی
چُنان بِبَست که رَه نیست زیرِ دیرِ مُغاک
فریبِ دخترِ رَز طُرفِه می‌زند رَهِ عقل
مباد تا به قیامت خراب طارَمِ تاک
به راهِ میکده حافظ خوش از جهان رفتی
دعایِ اهلِ دلت باد مونسِ دلِ پاک
تفسیر فال
هر چه داری با دیگران تقسیم کن و از خودت بخشش نشان بده. در زندگی کرم و سخاوت داشته باش، زیرا خساست و تنگ‌نظری تو را به جایی نخواهد رساند. این خوبی‌ها و رفتارهای نیکو هستند که نامت را در خاطر دیگران ماندگار می‌کنند و باعث می‌شوند یاد تو با عشق و احترام زنده بماند. اگر به این اصول پایبند باشی، تا زمان مرگ، خداوند همیشه پشت و پناهت خواهد بود، مانند سایه‌ای که هرگز از تو دور نمی‌شود. با وجود اینکه ممکن است تو انسانی باتجربه باشی، اما گاهی اوقات در مسیر زندگی دچار سردرگمی خواهی شد؛ بنابراین بهتر است همیشه مراقب خودت باشی. با اهل عبادت بودن و تقرب به خداوند، دل خود را پاک و منزه خواهی کرد؛ چرا که عبادت نه تنها روح انسان را جلا می‌دهد بلکه آرامشی عمیق نیز به او هدیه می‌کند.
منبع: پارسی دی
