مجله شبونه
متن غزل شماره 6 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
به ملازمانِ سلطان، که رساند، این دعا را؟
که به شُکرِ پادشاهی، زِ نظر مَران، گدا را.
ز رقیبِ دیوسیرت، به خدای خود، پناهم.
مَگَر آن شهابِ ثاقب، مددی دهد، خدا را!
مُژِه‌یِ سیاهتَ ارْ کرد به خونِ ما اشارت،
ز فریبِ او بیندیش و غلط مکن، نگارا.
دلِ عالمی بِسوزی چُو عِذار بَرفُروزی.
تو از این چه سود داری، که نمی‌کنی مدارا؟
همه‌شب در این اُمیدم، که نسیم صبحگاهی،
به پیام آشنایان، بنوازد آشنا را.
چه قیامت است، جانا، که به عاشقان نمودی؟
دل و جان فدای رویت، بنما عِذار، ما را.
به خدا، که جرعه‌ای دِه تو به حافظ سحرخیز؛
که دعایِ صبحگاهی، اثری کند، شما را.
تفسیر فال
در همه حال، شکر و سپاس خداوند را به جا آورید و قدر نعمت‌های او را بدانید. در این مسیر پر چالش، رقیبی وجود دارد که باید با تلاش و اراده‌ای قوی، او را از میدان خارج کنید تا بتوانید به دلربایی خودتان که همان هدف نهایی‌تان است، دست یابید. همچنین، نماز صبح را با توجه کامل به جا آورده و پس از آن دست به دعا بردارید؛ این عمل نه تنها باعث آرامش روحی شما خواهد شد بلکه موجب نزدیکی بیشتر به خداوند می‌گردد. در این راستا، تمامی فکرهای شیطانی و وسوسه‌هایی که ممکن است شما را از رسیدن به مقصودتان باز دارند را کنار بگذارید و بر اهداف مثبت خود تمرکز کنید. با ایمان و اعتقاد راسخ، قدم‌های مؤثری بردارید تا به خواسته‌هایتان برسید.
منبع: پارسی دی
