بُوَد آیا که درِ میکده‌ها بگشایند | غزل شماره 202 حافظ

متن غزل شماره 202 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

بُوَد آیا که درِ میکده‌ها بگشایند
گره از کارِ فروبستهٔ ما بگشایند

اگر از بهرِ دلِ زاهدِ خودبین بستند
دل قوی دار که از بهرِ خدا بگشایند

به صفایِ دلِ رندانِ صَبوحی زدگان
بس درِ بسته به مِفْتاحِ دعا بگشایند

نامهٔ تَعزیَتِ دختر رَز بِنْویسید
تا همه مُغبَچِگان زلفِ دوتا بگشایند

گیسوی چنگ بِبُرّید به مرگِ مِیِ ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند

درِ میخانه ببستند خدایا مپسند
که درِ خانهٔ تزویر و ریا بگشایند

حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زُنّار ز زیرش به دَغا بگشایند

تفسیر فال

اگر می‌خواهی درهای حاجت و آرزوها به رویت گشوده شود، لازم است که از دروغ و ریا دوری کنی. این نکته اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا صداقت و پاکی نیت نه تنها بر روح انسان تأثیر مثبت می‌گذارد بلکه زمینه‌ساز تسهیل ارتباطات الهی نیز می‌شود. به صفای دلت توجه کن و بر دعاهایی که با نیت خالصانه انجام داده‌ای، تکیه کن. در این صورت، درهای مراد به روی تو گشوده خواهد شد و حتی رقیبان و حسودان از ناراحتی خود دچار اندوه خواهند شد تا جایی که خون گریه کنند. همچنین، نامه‌ای به دست تو خواهد رسید که عین مراد توست و نشانه‌ای از پاسخ دعای توست. بی‌شک خداوند یار و یاور توست و همواره برکت‌هایش را بر زندگی‌ات ارزانی خواهد داشت. پس با ایمان پیش برو و مطمئن باش که راه‌های روشن برایت گشوده خواهد شد.

بُوَد آیا که درِ میکده‌ها بگشایند | غزل شماره 202 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *