بیوگرافی مهران کریمی ناصری کیست سرگذشت در فرودگاه شارل دوگل فرانسه همراه با جزئیات کامل را در این صفحه بخوانید.
بیوگرافی مهران کریمی ناصری
مهران کریمی ناصری معروف به سر آلفرد یکی از چهره های سرشناس nv سالهای گذشته بوده که به دلیل پناهندگی در فرانسه و زندگی در فرودگاه به شهرت رسید.
او در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
مهران کریمی ناصری بعد از مهاجرتدر فرودگاه شارل دوگل سالها زندگی کرد و همه عمر بعد از مهاجرتش را در این فرودگاه در قسمت کوچک در میان کارتون ها سپری کرد.
همچنین ببینید:
مهران کریمی در یک شهرک شرکت نفت ایران و انگلیس واقع در مسجد سلیمان به دنیا آمد و پدرش از پزشکان این شهر بود که در این شرکت کار میکرد.
مادرش اصالتا اسکاتلندی بود و به عنوان پرستار در یک بیمارستان در مسجدسلیمان فعالیت می کرد.
مهران کریمی ناصری بعد از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرد اما به سختی به او پناهندگی دادند بعد از چند سال زندگی در ترمینال فرودگاه به زندگی این چنینی عادت کرده بود و به مدت ۱۸ سال در این فرودگاه به زندگی پرداخت.
کتاب مرد ترمینال زندگینامه مهران بود
زندگینامه او در سال ۲۰۰۴ به صورت کتابی به نام مرد ترمینال منتشر شد داستان کریمی ناصری همچنین به صورت یک فیلم سینمایی به نام ترمینال توسط استیون اسپیلبرگ ساخته شد.
در سال ۱۹۹۹ میلادی یک از وکیل فرانسوی وقتی که ماجرا را فهمید تلاش زیادی کرد تا برای او اقامت بگیرد و در نهایت پناهندگی را برای مهران کریمی ناصری گرفت اما او گفت که من علاقه ای به زندگی در شهر ندارم و می خواهم در فرودگاه زندگی کنم و اصلا من ایرانی نیستم او اسم خود را به سر آلفرد تغییر داده بود.
مهران کریمی ناصری در حالی که بسیاری معتقد بودند که از نظر روانی اختلال دارد اما کتابی به انگلیسی به نام مرد ترمینال را نوشت که سرگذشت زندگی خود را رعایت می کرد.
شخصیت تام هنکس در کمدی-درام ترمینال (۲۰۰۴) به کارگردانی استیون اسپیلبرگ الهامگرفته از زندگی ناصری است.
اما نه در مواد تبلیغاتی، نه در دیویدی و نه در وبسایت فیلم از ناصری به عنوان الهامبخش یاد نکردهاند. در سپتامبر ۲۰۰۳، نیویورک تایمز اشاره کرد که استیون اسپیلبرگ حقوق داستان زندگی او را به عنوان مبنایی برای فیلم ترمینال خریداری کردهاست.
گاردین میگوید که شرکت سازنده دریمورکس اسپیلبرگ، ۲۵۰ هزار دلار آمریکا برای حق انتشار به ناصری پرداخت کرده و گزارش میدهد که از سال ۲۰۰۴، او پوستری تبلیغاتی فیلم اسپیلبرگ را حمل میکرد در حالی که با آن چمدانش را کنار نیمکتاش پوشانده بود. ناصری در مورد ترمینال بسیار هیجانزده بود، اما بعید بود که او فرصتی برای دیدن آن در سینما داشته باشد.