متن غزل شماره 200 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
دانی که چنگ و عود چه تَقریر میکنند؟
پنهان خورید باده که تَعزیر میکنند
ناموسِ عشق و رونقِ عُشّاق میبَرند
عیبِ جوان و سرزنشِ پیر میکنند
جز قلبِ تیره هیچ نشد حاصل و هنوز
باطل در این خیال که اِکسیر میکنند
گویند رمزِ عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتیست که تَقریر میکنند
ما از برونِ در شده مغرورِ صد فریب
تا خود درونِ پرده چه تدبیر میکنند
تشویشِ وقتِ پیرِ مغان میدهند باز
این سالِکان نگر که چه با پیر میکنند
صد مُلکِ دل به نیم نظر میتوان خرید
خوبان در این معامله تقصیر میکنند
قومی به جِدّ و جهد نهادند وصلِ دوست
قومی دگر حواله به تقدیر میکنند
فِیالجُمله اعتماد مکُن بر ثباتِ دهر
کـاین کارخانهایست که تغییر میکنند
مِی خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر میکنند
تفسیر فال
به مال و ثروت خود اینقدر مغرور نشوید، زیرا دنیا و داراییهای آن ناپایدار و زودگذر هستند. هر لحظه ممکن است این ثروتها بسوزند یا از بین بروند، مانند شمعی که در باد میلرزد. محبت و عشق واقعی را نمیتوان با پول خرید؛ این احساسات عمیق انسانی تنها در سایهی ارتباطات صمیمانه و خالصانه به وجود میآیند. بدین ترتیب، ثروت میتواند قلب انسان را تیره کند و او را از ارزشهای واقعی زندگی دور سازد.در زمان عبادت نیز نباید بهانهای برای غفلت از بندگی خداوند بیاوری؛ زیرا هر آنچه داری، جز لطف و رحمت الهی نیست. همچنین، توجه داشته باش که همان کسانی که در اطراف تو هستند، در زمانهای دشواری ممکن است حتی به نیم جو هم تو را نخرند. بنابراین، لااقل سعی کن با خداوند باشی و ارتباط خود را با او مستحکمتر کنی تا از آرامش دل برخوردار شوی.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه