متن غزل شماره 459 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
زین خوش رقم که بر گل رخسار میکشی
خط بر صحیفهٔ گل و گلزار میکشی
اشک حرمنشین نهانخانهٔ مرا
زان سوی هفت پرده به بازار میکشی
کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار میکشی
هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانهٔ خمار میکشی
گفتی سر تو بستهٔ فتراک ما شود
سهل است اگر تو زحمت این بار میکشی
با چشم و ابروی تو چه تدبیر دل کنم؟
وه زین کمان که بر من بیمار میکشی
بازآ که چشم بد ز رخت دفع میکند
ای تازه گل که دامن از این خار میکشی
حافظ دگر چه میطلبی از نعیم دهر
می میخوری و طرهٔ دلدار میکشی
تفسیر فال
مطمئن باش که هر خوبی که در زندگی انجام میدهی، هرگز بدون پاداش نخواهد ماند. هر غصه و دعایی که در دل خود داری و هر اشکی که بر گونههایت میریزی، به سوی عرش الهی و هفت آسمان صعود میکند. تو ممکن است تدبیری برای حل مشکلات خود نداشته باشی، اما تنها از خداوند طلب کردهای تا دل بیمارت را التیام بخشد و دردهایت را کاهش دهد. ایمان داشته باش که به آنچه آرزو داری خواهی رسید و تمام تلاشهایت ثمر خواهد داد؛ زیرا با دست زدن به هر چیزی، آن را به طلا تبدیل خواهی کرد. این نشاندهندهی قدرت و عظمت رحمت الهی است که هیچ گاه دعاها و نیکوکاریهای بندگانش را بیپاسخ نمیگذارد.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه