صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی | غزل شماره 479 حافظ

متن غزل شماره 479 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی
برگ صبوح ساز و بده جام یک منی

در بحر مایی و منی افتاده‌ام بیار
می تا خلاص بخشدم از مایی و منی

خون پیاله خور که حلال است خون او
در کار یار باش که کاریست کردنی

ساقی به دست باش که غم در کمین ماست
مطرب نگاه دار همین ره که می‌زنی

می ده که سر به گوش من آورد چنگ و گفت
خوش بگذران و بشنو از این پیر منحنی

ساقی به بی‌نیازی رندان که می بده
تا بشنوی ز صوت مغنی هوالغنی

تفسیر فال

دچار کبر و غرور شده‌اید، بنابراین تلاش کنید که خود را از این صفات ناپسند رها سازید و به دوری از اعمال حرام توجه نمایید. با نزدیک شدن به خداوند متعال، می‌توانید راهی روشن و درست را در پیش بگیرید. اگر همچنان بر همین مسیر غفلت‌آمیز اصرار ورزید، بی‌شک غم و اندوه به سراغ شما خواهد آمد و بر زندگی‌تان سایه افکنده می‌شود. برای دستیابی به آرامش و خوشبختی واقعی، لازم است که به راز و نیاز با پروردگار بپردازید؛ زیرا این ارتباط معنوی شما را در مسیر کامیابی قرار خواهد داد. درست است که شاید در حال حاضر احساس کنید به چیز خاصی نیاز ندارید، اما باید بدانید که همواره نیازمند رحمت الهی هستید تا بتوانید از نعمت‌های او بهره‌مند شوید و زندگی‌تان را پر بارتر سازید.

صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی | غزل شماره 479 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *