مجله شبونه
متن غزل شماره 296 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
طالع اگر مدد دهد، دامَنَش آوَرَم به کف
گر بِکَشَم زهی طَرَب، ور بِکُشَد زهی شرف
طَرْفِ کَرَم ز کَس نَبَست، این دلِ پُر امیدِ من
گر چه سخن همی‌بَرَد، قصهٔ من به هر طرف
از خَمِ ابرویِ توام، هیچ گشایشی نشد
وَه که در این خیالِ کَج، عمرِ عزیز شد تلف
اَبرویِ دوست کِی شود دَستکَشِ خیالِ من؟
کس نزده‌ست از این کمان تیرِ مراد بر هدف
چند به ناز پَروَرَم مِهرِ بُتانِ سنگدل
یادِ پدر نمی‌کنند این پسرانِ ناخَلَف
من به خیالِ زاهدی گوشه‌نشین و طُرفه آن‌ک
مُغْبَچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دَف
بی خبرند زاهدان، نقش بخوان و لاتَقُل
مستِ ریاست محتسب، باده بده و لاتَخَف
صوفی شهر بین که چون لقمهٔ شُبهه می‌خورد
پاردُمَش دراز باد آن حَیَوانِ خوش علف
حافظ اگر قدم زنی در رَهِ خاندان به صِدق
بدرقهٔ رَهَت شود همَّتِ شَحنِهٔ نجف
تفسیر فال
فکر می‌کنی تا به حال عمرت را به هدر داده‌ای و به همه چیز و همه کس شک داری. این احساس عدم اطمینان ممکن است تو را در یک دور باطل از ناامیدی گرفتار کند. اما دلت را پاک کن و برای رضای حق، با نیت خیر به مردم خوبی کن. انجام کارهای نیک نه تنها بر زندگی دیگران تأثیر مثبت می‌گذارد، بلکه روح تو را نیز آرامش می‌بخشد. کمی حوصله و صبر داشته باش؛ زیرا در زندگی، نیکی کردن ارزشمند است و تأثیر آن گاهی دیرتر از آنچه انتظار داریم خود را نشان می‌دهد. اطمینان داشته باش که کسانی که خوبی کرده‌ای، پاسخ خوبی به تو خواهند داد. حتی اگر برخی از افراد جفا کنند یا قدر زحماتت را ندانند، بدان که این امر چیزی از ارزش وجودی تو کم نمی‌کند و در نهایت خودت برنده خواهی بود.
منبع: پارسی دی
