عکس فیک آتش چهارشنبه سوری برای پروفایل و استوری (بدون متن) را در این صفحه از مجله شبونه مشاهده نمایید.
چهارشنبه سوری، سالانه در سراسر جهان، به مناسبت های مختلف مثل مذهبی، عقیدتی، سوگواری و بزرگداشت، جشن ها، عزاداری ها و مراسم کوچک و بزرگی برگزار می شود. برای مثال می توان به جشن کریسمس (سالروز میلاد مسیح) جشن شکرگزاری کشور هند و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد. ایران هم مثل دیگر کشور های جهان، سالانه مراسم و جشن های زیادی را برگزار می کند که هریک، شرایط تاریخی، مناسبتی و حتی برگزاری خاصی دارند؛ برای مثال در ماه محرم کل کشور عزاداری می کنند و دراول فروردین ماه هر سال، جشن نوروز برگزار می شود. چهارشنبه سوری، یکی از جشن های مهم و سنتی ایران است که از زمان های خیلی دور تا به امروز، نسل به نسل بین مردم منتقل شده است.
عکس فیک آتش چهارشنبه سوری برای پروفایل و استوری
ممکن است برخی از افراد نتوانسته باشند که برای چهارشنبه سوری اتش روشن کنند و این سنت را برگزار کنند پس نباید نگران باشید در این صفحه میتوانید از تصاویر فیک برای پروفایل و استوری خود استفاده کنید.
ایرانیان از قدیم الایام جشن های زیادی برپا می کرده اند، در گاه شماری قدیم هر روز را به نام یکی از ماه ها می نامند به طوری که نام یکی از روزها با نام ماه مطابقت دارد.در سنت ایرانیان زمانی که نام روز و ماه با هم تطبیق می یافت، مردم به یاد این واقعه جشن می گرفتند.
جشنهای بسیاری هستند که در میان صفحات تاریخ گم و فراموش شدهاند، اما با وجود گذشت سالها، هنوز تعداد کمی از آنها در مناطقی از ایران برگزار میشود و جشن چهارشنبه سوری یکی از جشنهایی است که تاکنون برگزار نشده است. در طول تاریخ فراموش شده است
و «چرشنبه سوری» جشن خاصی است که در شب آخرین چهارشنبه آخرین ماه سال ایرانی برگزار می شود و در واقع مقدمه ای برای جشن های نوروزی است. یک مکان خاص و تا طلوع خورشید در آتش می ماند و مردم از بالای آن می پرند تا بیماری ها و مشکلات خود را در آن بیندازند و گرما و انرژی خود را از آن بگیرند.
واژه سوری در ادبیات فارسی به معنای لذت و شادی از طریق جشن ها و اعیاد است و جشن چهارشنبه سوری جشنی باستانی است که از قدیم الایام تا زمان ما با آیین های رایج در میان بسیاری از ایرانیان برگزار می شده است. – مردم در شب چهارشنبه آخر سال گذشته یعنی عصر سه شنبه در تمام مکان های فارسی زبان.
با توجه به اینکه اعراب چهارشنبه را روز قیامت و ظلمات می نامیدند، تردیدی نیست که مصادف شدن روز برافروختن آتش یا جشن چهارشنبه سوری در شام. آخرین سه شنبه یا چهارشنبه شب سال که پس از مرحله مسلمان شدنشان گذشت، ایرانیان را بر آن داشت که تحت تأثیر عقاید اعراب مشتاق برگزاری این مراسم در غروب آخرین سه شنبه هر سال باشند.