متن غزل شماره 300 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
هزار دشمنم اَر میکنند قصدِ هلاک
گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
مرا امیدِ وِصالِ تو زنده میدارد
و گر نه هر دَمَم از هجرِ توست بیمِ هلاک
نَفَس نَفَس اگر از باد نَشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کُنَم گریبان چاک
رَوَد به خواب دو چشم از خیالِ تو؟ هیهات
بُوَد صبور دل اندر فِراقِ تو؟ حاشاک
اگر تو زخم زَنی بِهْ که دیگری مَرهم
و گر تو زَهر دهی بِهْ که دیگری تریاک
بِضَربِ سَیْفِکَ قَتْلی حَیاتُنا اَبدا
لِأنَّ روحیَ قَدْ طابَ اَن یَکونَ فِداک
عِنان مَپیچ که گر میزنی به شمشیرم
سِپر کُنَم سر و دستت ندارم از فِتراک
تو را چُنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قَدرِ دانشِ خود هر کسی کند اِدراک
به چَشمِ خَلق، عزیزِ جهان شود حافظ
که بر درِ تو نَهَد رویِ مَسکَنَت بر خاک
تفسیر فال
از دوست شفیق و گرانقدر خود به خاطر همپایی و همراهیاش با شما تشکر کنید. این دوستی و همدلی، امید را در دلهای شما زنده نگه داشته و گاهی اوقات ممکن است چنان توانفرسا باشد که آرامش خواب و خوراک شما را تحت تأثیر قرار دهد. در زندگی همیشه سعی کنید از زخم زبان به دیگران بپرهیزید، چرا که این عمل میتواند بازتابی از رفتارهای خودتان باشد و موجب شود که شما نیز همواره در معرض آسیبهای کلامی قرار بگیرید. همچنین، از دانش و آگاهی خود به عنوان ابزاری مؤثر برای رسیدن به اهداف مورد نظرتان بهره ببرید؛ چرا که استفاده هوشمندانه از این دانستهها میتواند مسیر موفقیت را برای شما هموارتر سازد تا به مقصود نهاییتان دست یابید.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه