مجله شبونه
متن غزل شماره 305 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
به وقت گُل شدم از توبهٔ شراب خَجِل
که کَس مباد ز کِردارِ ناصَواب خَجِل
صَلاحِ ما همه دامِ رَه است و من زین بحث
نی‌ام ز شاهد و ساقی به هیچ باب خَجِل
بُوَد که یار نَرَنجَد ز ما به خُلقِ کریم
که از سؤال ملولیم و از جواب خَجِل
ز خون که رفت شبِ دوش از سراچهٔ چشم
شدیم در نظر رَهرُوانِ خواب خَجِل
رواست نرگسِ مست ار فِکند سر در پیش
که شد ز شیوهٔ آن چَشمِ پُر عِتاب خَجِل
تویی که خوبتری ز آفتاب و شُکرِ خدا
که نیستم ز تو در رویِ آفتاب خَجِل
حجابِ ظلمت از آن بست آبِ خضر که گشت
ز شعرِ حافظ و آن طَبعِ همچو آب خِجِل
تفسیر فال
کار زشتی که انجام داده‌ای، به‌راستی می‌تواند موجب خجالت و شرمندگی عمیق شود. حالا که با این احساسات مواجه هستی، باید منتظر بقیه سرنوشت خود باشی و این را بدان که هر چه برایت مقدر شده است، همان خواهد شد. در این لحظه حساس، نباید خود را بی‌تفاوت نشان دهی؛ بلکه باید ثابت کنی که از کار ناپسندی که مرتکب شده‌ای واقعاً پشیمانی و خجالت زده هستی. درونت، ذات خوبی دارد و اکنون زمان آن است که به عمق وجود خود رجوع کنی. سیاهی‌ها و ظلمت‌هایی که به خاطر این عمل بر دل تو نشسته‌اند را از قلبت دور کن و اجازه بده دلت همچون آب زلال و صاف شود. با پاک کردن افکار منفی و ناپاک از ذهن خود، می‌توانی دوباره به مسیر درست زندگی بازگردی و از خطاهایت درس بگیری تا بتوانی در آینده فرد بهتری باشی.
منبع: پارسی دی
