انشا در مورد حضرت مسلم بن عقیل برای مدرسه
حضرت مسلم بن عقیل بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم پسر عموی امام علی (علیه السلام) بود. مسلم با رقیه دختر امام علی (علیه السلام) ازدواج کرد که مادرش کلابیه بود. وی در سال 60 هجری قمری به شهادت رسید و از بزرگان بنی هاشم بود. سیدالشهدا امام حسین (علیه السلام) غالباً از او به عنوان «ثقه» یاد می کرد. مسلم مردی با عقل و خرد و شجاع بود که در مکه اقامت داشت.
هنگامی که مردم کوفه به امام حسین (علیه السلام) ادعای وفاداری کردند، حسین مسلم را به کوفه فرستاد تا از طرف او بیعت آنها را بپذیرد. اما یزید عبیدالله بن زیاد را به حکومت کوفه فرستاد. عبیدالله مردم را از بیعت با امام حسین (علیه السلام) منع کرد و آنها را متفرق کرد و سرانجام مسلم را به شهادت رساند. وی در نهم ذی الحجه سال 60 در کوفه (10 سپتامبر 680) به شهادت رسید.
مسلم بن عقیل دو تن از پسرانش را با خود به کوفه برده بود. پسر بزرگتر را محمد و کوچکتر را ابراهیم نامیدند. هر دوی آنها زیر ده سال سن داشتند. وقتی مسلم بن عقیل متوجه شد که ابن زیاد چقدر خطرناک است، قادی شریح را طلبید و دو پسرش را به او سپرد. قادی شریح این دو پسر را تا شهادت مسلم بن عقیل در خانه خود نگه داشت.
پس از شهادت مسلم بن عقیل، ابن زیاد هشدار داد که هرکس از پسران مسلم بن عقیل آگاه باشد و او را مطلع نکند، به قتل می رسد. قادی شریح با شنیدن این سخن نزد فرزندان مسلم بن عقیل رفت. در حالی که اشک می ریخت به آنها محبت و مهربانی نشان داد. پسرها از او پرسیدند: چرا گریه می کنی؟
شریح پاسخ داد: پدرت بی رحمانه کشته شده است. بچه ها از غم گریه می کردند: ای پدر! پس از آنکه شریح آنها را دلداری داد، آنها را از تهدیدهای ابن زیاد علیه آنها آگاه کرد.