بیوگرافی رامش خواننده قدیمی و درگذشت رامش خواننده

بیوگرافی رامش خواننده قدیمی + درگذشت رامش خواننده را در این بخش از مجله شبونه مشاهده نمایید.

بیوگرافی رامش خواننده قدیمی

خانم آذر محبی تهرانی با نام هنری رامش در روز آذر ماه ۱۳۹۹ به دلیل ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

او بعد از انقلاب به دلیل ممنوع الکار شدن به آمریکا رفت و در آنجا به رستوران داری مشغول شد

او متولد ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در تهران بوده و در یک خانواده با سه خواهر و یک برادر متولد شد بعد از اینکه دیپلمش را گرفت در رشته جراحی به تحصیل خود ادامه داد و در نهایت به دلیل علاقه خوانندگی وارد عرصه های خوانندگی شد

او را به عنوان یکی از خواننده های صاحب سبک کلاسیک فارسی ایران می‌شناسند که در سال ۱۳۴۳ با آهنگ پرستو جان در یک برنامه رادیویی به نام شاخه گل موفق شد با اولین آهنگش به شهرت برسد

او خوانندگی را زیر نظر خواننده های شناخته شده ترکیه مثل اسمت ندیم فراگرفت و سپس با تولید آهنگ های متعدد توانست شهرت فراوانی دست پیدا کند

در سال ۱۳۴۵ با الهام گرفتن از آهنگ‌های غربی توانست سبک جدیدی را وارد موسیقی کلاسیک فارسی کند

همچنین با خواننده هایی مثل عارف و منوچهر سخایی و میگن همکاری داشته است

در سال ۱۳۵۰ با ارکستر استودیویی دارای سازهای بادی برنجی بود همکاری‌اش را آغاز کرد و آهنگ خورشید خانوم اولین تجربه حرفه‌ای او در سبک فانک بود

او همچنین آهنگ غروبا قشنگن را به سبک راک خوانده است و تجربه سبک راک را هم در کارنامه خود دارد

در سال ۱۳۵۲ به دعوت منوچهر نوذری اولین تجربه بازیگری خود را هم با فیلم خیالاتی کسب کرد و در کنار بازیگران شناخته شده همچون روح الله مفیدی و پوری بنایی کسب نمود

درگذشت رامش

مرتضی برجسته در اینستاگرامش بر از فوت رامش داد. مراسم تشییع و خاکسپاری و علت مرگ وی اعلام میشود

مرتضی برجسته، خواننده قدیمی خود انتشار این خبر در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد: این خواننده قدیمی امروز بر اثر ایست قلبی فوت کرده است.

وی در خانواده‌ای با سه خواهر و یک برادر به دنیا آمد و تا دیپلم طبیعی به تحصیلات خود ادامه داد. او تصمیم داشت بعد از دیپلم وارد دانشگاه شود و در رشتهٔ جراحی به تحصیلات خود ادامه دهد، اما به عرصهٔ خوانندگی روی آورد.

او دربارهٔ کناره‌گیری اش از خوانندگی گفته بود: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوش‌ها رساندن هم نداشتند. بعد کم‌کم این اعتراض یک عادت شد و با من سال‌ها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم می‌خوانم.»

البته روایت دیگری هم در این رابطه وجود دارد. مرتضی برجسته در این باره نوشته است: “متاسفانه در اولین کنسرتش که به اتفاق داریوش در شراین ادیتوریوم محل برگزاری جوایز اسکار بود، به خاطر اختلافی که داریوش با کنسرت گذار پیدا کرد، داریوش از حضور در صحنه کنسرت خودداری کرد و این ضربه بزرگی بود به احساس رامش البته رامش انشب برنامه خود را اجرا کرد و از اون زمان به بعد گوشه گیر شد و در هیچ کجا ظاهر نشد.وحتی جواب تلفن دوستانش رو هم نمیداد من بارها سعی کردم با او تماس بگیرم که موفق نشدم.»