بیوگرافی لاله سحرخیزان همسر ناصر محمدخانی کیست +قتل و عکس

لاله سحرخیزان کیست

لاله سحرخیزان همسر اول ناصر محمدخانی میباشد او متولد ۱۳۴۸ در شیراز بوده اما در قطر بزرگ شده است لاله سحرخیزان در سال ۱۳۸۱ زمانی که ۳۳ سال سن داشت توسط همسر صیغه‌ای شوهرش به قتل رسید حاصل ازدواج لاله سحرخیزان و ناصر محمدخانی دو فرزند پسر می‌باشد ناصر محمد خانی بعد از قتل همسرش با یک زن به نام سپیده ازدواج کرد و دارای یک فرزند پسر می‌باشد.

بیوگرافی

لاله سحرخیزان در سال ۱۳۴۸ در شیراز به دنیا آمد او به همراه خانواده‌اش به قطر مهاجرت کردند و لاله سحرخیزان در کشور قطر بزرگ شد.

نحوه آشنایی با ناصر محمدخانی

ناصر محمدخانی درباره نحوه آشنایی او با لاله سحرخیزان می‌گوید که در سال ۱۳۶۹ زمانی که ۳۳ سال داشت با این دختر آشنا شد آشنایی آنها مربوط به اردوهای تیم ملی ایران در قطر بوده است.

ناصر محمدخانی می‌گوید همسر اولم لاله از نظر رفتاری و مذهبی بسیار تک بود این را می‌توانید از همه دوستان من که رابطه خانوادگی داریم بپرسید نماز لاله هیچگاه قضا نمی‌شد و به محض اینکه صدای اذان را می‌شنید سجاده‌اش را پهن می‌کرد و نماز می‌خواند او در بین نمازهایش قرآن قرائت می‌کرد و بعد از خواندن نماز برای پدر و مادرش نماز می‌خواند و نمازهای او ۴۵ دقیقه طول می‌کشید.

ناصر محمدخانی درباره خانواده همسرش می‌گوید که پدر و مادر او ورزشی بودند زمانی که بازیکنان تیم ملی ایران به قطر می‌رفتند آنها را به خانه دعوت می‌کردند و مهمانی می‌گرفتند و من هم از این طریق با لاله آشنا شدم او را اولین بار در هتل دیدم و به من هدیه داد و در آنجا عاشقش شدم.

همچنین ببینید:

بیوگرافی شهلا جاهد همسر صیغه ای ناصر محمدخانی +حکم اعدام

  همسر ناصر محمدخانی کیست از قتل همسر اول تا اعدام زن صیغه ای

بیوگرافی ناصر محمدخانی و همسر اول و دوم + اعدام زن صیغه ای

ادا قادری کیست بیوگرافی و فیلم خراب و خودکشی

ماجرای قتل لاله سحرخیزان

لاله سحرخیزان در سال ۱۳۸۱ توسط خانمی به نام شهلا جاهد که همسر صیغه‌ای ناصر محمدخانی بود به قتل رسید.

شهلا جاهد بعد از ۸ سال به دلیل رضایت ندادن خانواده لاله اعدام شد شهلا جاهد در دادگاه درباره نحوه قتل لاله می‌گوید من کلید خانه ناصر محمدخانی را داشتم و زمانی که وارد خانه لاله شدم پشت شوفاژ مخفی شدم

در آن شب لاله به همراه فرزندان و دوستش در خانه بود و من تا صبح منتظر ماندم تا لاله تنها شود و فرزندانش به مدرسه بروند و به محض اینکه دوستش از خانه خارج شد لاله روی تخت دراز کشید و من چاقو را که از قبل آماده کرده بودم شروع به ضربات چاقو به او کردم البته قبل از اینکه به او چاقو بزنم با یک راکت بدمینتون بر روی سر او زدم تا بیهوش شود.

شهلا جاهد بعد از ۱۱ ماه این اعترافات را دروغ اعلام کرد و گفت ناصر محمدخانی از من خواسته است که این چنین بگویم.

محمدخانی بار‌ها در گفتگوهایش گفته که مردم او را مسبب قتل دو زن می‌دانند و خودش این را قبول ندارد. چرا قبول ندارد؟ چون او قطعا چنین قصدی نداشته است. او بر تمام پیش‌فرض‌های موجود که باشد «برحق» است و این زن را قصاص می‌کند.

لاله سحرخیزان از نگاه پسرش

علی پسر لاله سحرخیزان درباره فعالیت ورزشی مادرش در آن زمان میگوید مامان کار خیر که خیلی زیاد انجام می‌داد. با خانم آقای پروین مثلا لباس و این‌جور چیز‌ها آماده می‌کردند. حالا از خانم پروین هم بپرسید، هر چند وقت یک بار دو کیسه بزرگ لباس و پول می‌بردند برای بچه‌های بی‌سرپرست یا بدسرپرست و کلی کارهای این‌طوری. کلا مامان خیلی مهربان بود.

وقتی مادر فوت کرد محکم‌تر شدم، روی پای خودم ایستادم، توانستم آن بحران را پشت سر بگذارم و با واقعیت کنار بیایم. الان هر چیزی در زندگی‌ام دارم را خودم ساخته‌ام اما باز هم می‌گویم اگر مامان بود، خیلی جلو‌تر بودم. فکر کن یک حامی بزرگت را در بچگی از دست بدهی. اگر او بود، الان خیلی شرایطم فرق داشت و موفق‌تر بودم.

علی میگوید من چند سال خاطره بیشتر از عرفان به یاد داشتم. گذشته از آن، عرفان بابایی بود و من مامانی. چون من و مامانم خیلی با هم حال می‌کردیم. مرتب می‌رفتیم دربند با هم غذا می‌خوردیم. می‌رفتیم کوه. همه جا با هم بودیم. مامانم دو تا دوست صمیمی داشت به اسم مهنوش و ساغر که بیشتر با آنها بود. خیلی با هم خوب بودند. بچه‌های خاله مهنوش و خاله ساغر همکلاسی‌های من بودند؛ مثلا امین پسر خاله مهنوش از آمادگی با من بود. سالار هم فکر کنم از کلاس چهارم دبستان با ما بود. سرگرمی‌مان هم بیشتر کوهنوردی بود. می‌رفتیم دربند. خیلی سینما و تئاتر می‌رفتیم. کلا همه جا می‌رفتیم و دور هم خوش بودیم. من همیشه چسبیده بودم به مامان اما عرفان بابایی بود. شب‌هایی که بابا شهرستان بازی داشت، بیدار می‌ماند که چرا بابا نمی‌آید. همیشه دلتنگ بابا بود و من دیوانه‌ی بودن کنار مامان بودم.