بیوگرافی متین ستوده بازیگر و همسرش علی زندی +عکس و ماجرای ازدواج

بیوگرافی متین ستوده و همسرش و عکس های متین ستوده و ماجرای عاشق شدن در مجله شبونه بخوانید.

بیوگرافی متین ستوده

تاریخ تولد: ۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۴ ‏(۳۶ سال)
محل تولد: تهران، ایران
اصالت: خرم آبادی
شغل: هنرپیشه
سال‌های فعالیت: ۱۳۷۴-اکنون
همسر: علی زندی
مدرک تحصیلی: مدیریت بازرگانی

زندگینامه کامل

متین ستوده با نام کامل متین السعادت ستوده بازیگر ایرانی در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۴ در خرم آباد به دنیا آمده و فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی میباشد .

عکس پدر و مادر متین ستوده

مادرش معلم و پدرش کارمند صدا و سیما بوده و یک خواهر به نام مریم و یک برادر به نام مانی دارد.

عکس برادر متین ستوده

نحوه بازیگر شدن

خانم ستوده از کودکی وارد بازیگری شده و به دلیل داشتن پدر هنرمند که در عرصه سینما فعالیت داشته است در ده سالگی در کنار مرحوم حمیده خیرآبادی در سریال این خانه دور است بعد از سریال بازنشستگی بازی کرده است.

عکس اینستاگرام متین ستوده

سپس او بعد از فارغ التحصیلی در کلاسهای استاد امین تارخ شرکت کرده و فنون بازیگری را از وی آموخته و به طور جدی و رسمی وارد عرصه سینما و تلویزیون شد.

عکس متین ستوده با آرایش

این بازیگر با بازی در سریال یادآوری شبکه آی فیلم در نقش شیوا مشهور شد .
او تاکنون در سریالهای گلنار و سه دونگ سه دونگ لیسانسه ها…. نقش آفرینی کرده است.
از کارگردانان مورد علاقه وی حمید نعمت الله و سیروس مقدم می‌باشند و کار کردن با این دو کارگردان را دوست دارد

ازدواج و عکس همسرش

خبر ازدواج متین ستوده بعد از سه روز از گذشت مراسم عقدش رسانه ای شد و در اینستاگرامش نوشت:

فصل جدید زندگی من
نه بهتر بگویم حالا ما شده ایم
پس فصل جدید زندگی من و تو @ali.zandi777 ،که تعبیر ما شدن دارد ،تعبیر تکامل کنار هم.
و چه خوب که بهار است شروع ما شدن
چرا که من زاده ی بهارم و تولد عشقمان هم در همین فصل زیبای شکوفه ها
عاشقی در بهار بوی بهشت میدهد
و من عاشقانه این بهشت را با تو میخواهم تا همیشه …
آغازش شد بهار و بهار می ماند باقی راه شانه به شانه هم، یقین دارم
الهی آمین

همسر متین ستوده

همسر او اقای علی زندی میباشد

آقای زندی در اینستاگرامش به اشتراک گذاشته این رستوران پاتوق بسیاری از هنرمندان و سلبریتی های کشورمان می باشدو  رستوران های معروف سعادت آباد تهران است

وی در مصاحبه ای اعلام کرده بود به خاطر قد بلندم عشق زندگیم را از دست دادم و کاش قد بلند نبودم.

ایشان نقش متفاوت در سریال سر دلبران بازی کردند که در این مجموعه تلویزیونی در نقش همسر یک روحانی که برزو ارجمند ایفا می کند ظاهر شده است.
وی در این باره گفته است همیشه به من نقش های دختر آرام و سر به زیر و یا مثبت داده می شود که من نیز با کمال میل قبول می کنم.
او نقش های زیادی را در ژانر دختر خانواده بازی کرده و اکنون نیز همسر چادری یک فرد روحانی می باشد.
سر دلبران سریالی است که درذ ماه رمضان 97 با بازیگران شخاص زیادی روی آنتن شبکه یک رفت و به نمایش درامد.

فیلم ها و سریال ها

۱۳۹۶ گلناز
۱۳۸۹–۱۳۹۰ سه دونگ، سه دونگ
۱۳۷۰–۱۳۷۴ این خانه دور است
۱۳۸۸ عملیات ۱۲۵
۱۳۹۱ زمانه
۱۳۹۲ یادآوری
۱۳۹۲ پروانه
۱۳۹۳ میکائیل
۱۳۹۳ فاخته
۱۳۹۴ غیرعلنی
۱۳۹۵ لیسانسه‌ها
۱۳۹۵ در قصه‌ها زندگی می‌کنند
۱۳۹۶ لیسانسه‌ها
زرد (مصطفی تقی زاده۱۳۹۵)
نرگس مست (جلال الدین دری۱۳۹۵)
خانه دیگری (بهنوش صادقی۱۳۹۴)

شما مدتی از حرفه‌، بازیگری فاصله گرفتید. دلیل این اتفاق چه بود؟

پدر من دوست نداشت من ناآگاهانه درگیر مسئله بازیگری شوم به همین دلیل به من پیشنهاد کرد که بگذارم مدتی بگذرد و بعد عاقلانه در این باره تصمیم بگیرم ، از سوی دیگر مشغول درس خواندن بودم و خانواده‌ام نمی‌خواستند بازیگری سبب فاصله گرفتن از دست خواندنم شود.

رشته تحصیلی شما مدیریت بازرگانی است و فکر می‌کنم هیچ ارتباطی با هنر و بازیگری نداشته باشد؟

بله ،درست است چون من نمی‌خواستم بازیگر شوم و اصلا به آن فکر نمی‌کردم .

از ورود مجددتان به عرصه بازیگری بگویید. در منابع آمده که کارگاه امین تارخ نقطه آغاز این بازگشت بود.

وقتی تصمیم گرفتم که با بازگشت خود به بازیگری یکسری چیزها را ثابت کنم در کارگاه بازیگری امین تارخ ثبت نام کردم در آن زمان دیگر دوستان قدیمی پدرم بازنشسته شده بودند و نسل عوامل پشت صحنه و کارگردانان عوض شده بود.

چطور شد وارد همکاری با سیروس مقدم شدید؟ کار با این کارگردان چطور بود؟

آرزوی دیرینه‌ من همکاری با آقای “مقدم” و ” نعمت الله” بود. این دو عزیز فوق‌العاده حرفه‌ای هستند و در هیچ زمانی تو را تنها نمی‌گذارند، انرژی مقدم فوق‌العاده است و گروه حرفه‌ای او به انسان اعتماد به نفس می‌دهد. “مقدم” و “نعمت الله” آنقدر حرفه‌ای هستند که بازیگر از همکاری با آنها لذت می‌برد در تیم مقدم همه فقط به کار و حرفه خود فکر می‌کنند و دلیل موفقیت آثار او هم همین موضوع است.

*تئاتر کجای زندگی شماست و وضعیت تئاتر را چگونه می بینید؟

تئاتر برای من یک کارگاه بازیگری از صفر تا ابد است، من بازیگری را با تلویزیون شروع کرده ام و تصمیم من این بود که بازیگر شوم، خیلی لیبل نمی گذارم که من بازیگر تلویزیون هستم یا سینما و تئاتر، همیشه سعی کرده ام که بازیگر خوبی باشم چه در قاب تلویزیون، چه روی پرده سینما و چه صحنه تئاتر، تئاتر برای من یک کلاس بازیگری است که با هر کاری در تئاتر روح من زنده می شود و انگیزه من برای کار بهتر می شود، حال من بهتر می شود و به هنرمندان عزیزی که ما در تئاتر داریم و دیده نمی شوند بیشتر پرداخته شود، چون واقعا هنرمندان توانمندی در حیطه بازیگری داریم که در تئاتر فعالیت می کنند ولی هیچوقت دیده نمی شوند و این یک اتفاق غم انگیز است.

*خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش به بازیگرها تاثیر دارد؟

جوابی که من می خواهم بدهم خیلی صادقانه است پس نمی گویم چون چاپش می کنید اما می توانم بگویم به نظر من هیچ تاثیری ندارد، کلا الان سینما، تلویزیون و شاید حتی تئاتر ما به شدت کمبود بازیگر دارد، یک سری بازیگر انگشت شمار هستند که تقریبا در همه کارها همین بازیگرها را می بینیم، به خصوص در سینما و فکر می کنم بازیگرهایی که در حوزه های دیگر فعالیت دارند، به خصوص تئاتر و تلویزیون باید تلاششان را برای اینکه بازیگر بهتری شوند بیشتر کنند که این کمبود بازیگر کمی جبران شود.

*نقشی بوده که دوست داشته باشید شما آن را بازی کرده باشید؟

بله، نقشی که خانم سوسن تسلیمی در فیلم «باشو غریبه کوچک» بازی کرده است، رویای من این است که بتوانم چنین نقشی با چنین کارگردان قدری کار کنم، من در حاضر به شدت فلش بک زده ام و دارم فیلمهای دهه هفتاد سینما را نگاه می کنم و چقدر این فیلم ها جذاب هستند، چقدر قصه ها چارچوب دارند، چقدر چفت و بست دارند، چقدر شروع و پایان خوب است ولی الان می روم در سینما فیلم ببینم، شروع و تا وسط خوب است اما نمی دانم چه اصراری است بر اینهمه پایان باز که ما بعضی وقتها می گوییم این «باز بی پایان» است چون تماشاچی را در اوج بهت و حیرت می گذارد و فیلم تمام می شود، ضعف در همه چیز مشهود است،  شاید من در جایگاهی نباشم که بخواهم اینقدراظهار نظر کنم، اینها صرفا نظر شخصی من است و می گویم متاسفانه ضعف در همه چیز مشهود است، به خصوص در فیلمنامه و قصه، ما کارگردانهای خیلی قدری داریم اما به هر حال باید یک متریالی وجود داشته باشد؟ نمی دانم واقعا علت اینهمه ضعف چیست؟  فیلمهای خوب هم ساخته می شود اما وقتی مقایسه می کنید با سینمای ایران در دهه هفتاد می گویید چقدر فیلمهای آن زمان خوب بود، آنها را دوست دارید و می روید آنها را بارها و بارها می بینید.