بیوگرافی پارسا پسر ترنس تبریزی کیست قتل توسط پدرش

بیوگرافی پارسا پسر ترنس تبریزی قتل توسط پدرش

پارسا پسر متولد 1385 در تبریز بوده که به دلیل رفتارهای زنانه و آرایش توسط پدرش به قتل رسید پدر پارسا او را به بهانه بستری کردن در بیمارستان به خارج از شهر برده و سپس اقدام به قتل فرزندش میکند و بعد با پلیس تماس گرفته و خودرا معرفی میکند.

ماجرای کامل قتل پارسا پسر ترنس تبریزی توسط پدرش که روز گذشته رخ داد و پدرش او را به دلیل رفتار زنانه به قتل رساند.

ماجرای کام قتل پارسا پسر ترنس 17 ساله

مردی در تبریز فرزند ۱۷ ساله خود به نام «پارسا» را به دلیل «رفتار و آرایش زنانه» و «رابطه با همجنس خود» به قتل رساند و سپس خود را به پلیس معرفی کرد.

این مرد درباره انگیزه قتل به پلیس گفت: نمی توانستم در میان فامیل و آشنا سرمان را بالا بگیرم.

این مرد درباره روز حادثه توضیح داد: به بهانه اینکه (او را) به بیمارستان رازی می‌برم و بستری می‌کنم از خانه بیرون بردم اما به جای بیمارستان به یکی از مناطق اطراف تبریز برده و او را به قتل رساندم و با پلیس تماس گرفتم و ماجرا را برایشان گفتم.

جزئیات قتل

هوا تاریک بود و عقربه های ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه را نشان می داد که تلفن پلیس ۱۱۰ به صدا درآمد، وقتی اپراتور تلفن را برمی دارد با صدای لرزان پدری در آن سوی خط مواجه می شود که خبر از کشتن فرزند ۱۷ ساله اش می داد.

پدر پارسا میگوید ۱۹ سال قبل ازدواج کردم و ۲ سال از ازدواجمان گذشته بود که اولین فرزندمان پارسا متولد شد؛ ما دلمان فرزند دختر می خواست اما پسردار شدیم. او روز به روز بزرگ تر می شد و من و مادرش با خوشحالی تمام شاهد قد کشیدنش بودیم.

تا اینکه وقتی ۱۴ سالش شد، با صحنه حیرت انگیزی مواجه شدم؛ یک شب وقتی خوابیده بود و پای شلوارش بالا رفته بود؛ متوجه شدم وی تمام موهای پایش را زده است؛ دیدن این صحنه برایم خیلی تعجب آور بود. یک پسر موهای پایش را بزند!

پارسا با افرادی بسیار ناباب دوست شده بود و کارهای بسیار زشت و بدی نیز از آنان یاد گرفته بود. حتی به مصرف شیشه و الکل نیز روی آورده بود. دوباره چندین وقت بود که از خانه فرار کرده بود و هرچه دنبالش گشته بودیم نتوانسته بودیم پیدا کنیم که در نهایت از کمپ تماس گرفتند و گفتند پارسا آنجا بستری شده است؛ سریع خودمان را به کمپ رساندیم.

وی ۲۵ روز در کمپ بستری شد و بعد از ۲۵ روز با ظاهر مردانه که ریش و سبیل داشت به خانه بازگشت و قول داد که کلا همه رفتارهای بدش را ترک نماید. که این قول تنها یک هفته دوام داشت و از هفته دوم باز رفتارهای زننده اش شروع شد. ولی از وی قول گرفتم که خانه را اصلا ترک نکند که قبول کرد.

تا اینکه برادر کوچک ترش حرفی زد که انگار دنیا روی سرم خراب شد. پسر کوچکم گفت: بابا حرفی در درونم به شدت آزار می دهد که از به زبان آوردنش هراس دارم؛ وقتی با پارسا در خانه تنها هستیم وی مدام عکس های دوستانش را نشان می دهد و می گوید این دوستم فلان کار زشت را با من کرد، با آن یکی دوستم در فلان مکان، کارهای غیراخلاقی انجام دادیم. پارسا همچنین می گفت، بعضی از دوستانم با برادرانشان می آیند من هم تو را می برم تا تو هم همین کارها را تجربه نمایی. بابا من خیلی خیلی می ترسم تو را خدا کمکم کنید.

تصمیم گرفتم برای همیشه پارسا را خلاص کنم و بعد از آن هم هر بلایی به سر من آمد مهم نیست. باز یک هفته ای می شد که از خانه فرار کرده بود؛ روز حادثه وی را پیدا کردم و به بهانه اینکه به بیمارستان رازی می برم و بستری می کنم از خانه بیرون بردم اما به جای بیمارستان به یکی از مناطق اطراف تبریز برده و وی را به قتل رساندم و با پلیس تماس گرفتم و ماجرا را برایشان گفتم.