بیوگرافی پرویز ربیعی دوبلور کیست
پرویز ربیعی دوبلور و صداپیشه متولد ۲۱ فروردین ۱۳۱۸ میباشد و درگذشته ۵ اسفند ۱۴۰۲ در سن 84 سالگی بر اثر ایست قلبی فوت کرد.
پرویز ربیعی از سال ۱۳۶۸ گوینده رادیو هم بودهاست و در برنامه صبح جمعه با شما به عنوان گویند فعالیت داشته است.
او را بیشتر به عنوان دوبلور نقشهای مکمل میشناسند و سابقه زیادی در صداوسیما دارد و فیلم ها و سریالهای زیادی را دوبله کرده است که مهمترین آنها آقای نجار وروجک و نجار
پدر پسر شجاع پسر شجاع میباشد.
گلایه از وضعیت دوبله
پرویز ربیعی میگوید اگر بار دیگر خداوند به من فرصت بدهد که به دنیا بیایم هیچگاه به سمت دوبلوری و صداپیشگی نخواهم رفت و ال به حال هر کسی از من سوال پرسیدند که چطوری وارد عرصه دوبلوری شویم
به انها میگویم به هیچ عنوان به این حرفه وارد نشوید حتی دخترم که میخواست دوبلور شود به او تاکید کردم اصلا حرفش را هم نزن حتی خودم را آماده کردهام که اگر روزی نوهام گفت پدربزرگ من را برای ورود به دوبله راهنمایی کن، به او بگویم «اگر یک بار دیگر از این حرفها بزنی، دیگر با تو حرف نمیزنم!»
سوابق
صداپیشگی وگزیده نقشها
کلود رینز (کازابلانکا)
جرج سی اسکات (بیلیاردباز)
رابرت دووال (پدر خوانده، پدر خوانده ۲، شبکه، اینک آخرالزمان/دوبله دوم)
دیوید چیانگ (فیلم مبارزی از شان تونگس ساخت ۱۹۷۲)
چن کوان تای (فیلم ۷ مرد ارتشی ساخت ۱۹۷۶)
والتر هیوستن (و سپس هیچکس نبود – ساخته رنه کلر)
فردریک فورست (اینک آخرالزمان/دوبله اول)
استیو مک کویین (دزدی سنت لویی)
پاریش راوال (جگر)
انوپم کهیر (برادر بی نظیر، ترس، ما، و چند فیلم دیگر)
شاکتی کاپور (پیوند، پر طاقت، ده بالاتر از نه)
آمریش پوری (سرنوشت)
آشوتوش رانا (بادل، مطرود)
شخصیت پت پستچی (انیمیشن پت پستچی)
راکموند دانبار (فرار از زندان)
ایلای والاک (هفت دلاور)
دنیس هاپر (دوست آمریکایی)
جک هاوکینز (پل رود کووای)
نایجل داونپورت (مردی برای تمام فصول)
هوانگ جانگ (بازی مرگ ۲ در نقش چین کودر دوبلاژ سیما)
استلان استانسگارد (رونین)
چاز پالمینتری (مظنونین همیشگی)
والتر ماتائو (سراب)
هاردی کروگر (بری لیندون)
جیمز وودز (نیکسون)
برنار بلیه (بی نوایان)
شخصیتهای بلندبالا و کلانتر (بوچ کسیدی و ساندنس کید)
شخصیت کائوچیو جنگجویان کوهستان
نایجل هورترون بله آقای وزیر، بله آقای نخستوزیر
آقای نجار وروجک و نجار
پدر پسر شجاع پسر شجاع
ژاور (کارتون بینوایان)
خبرگزاری مهر-گروه هنر-صادق وفایی: پرویز ربیعی یکی از گویندگان پیشکسوت حوزه دوبلاژ کشور است که از دهه ۴۰ وارد کار گویندگی فیلم شده است. او از جمله گویندگانی است که به عنوان نسل قدیمی شناخته میشود و از شاگردان احمد رسولزاده یعنی یکی از نسل اولیهای این پیشه است.
ربیعی طی بیش از چهار دهه حضورش در دوبله، نقشهای زیادی را گفته که به دلیل تعدد و تنوع، بسیاری از آنها را به خاطر ندارد. برخی از گویندگان هنر دوبله در ایران هستند که مانند سعید مظفری و پرویز ربیعی به قول خودشان عادت ندارند نقش را به خاطر بسپارند و خود را مریض رُل نمیکنند. ربیعی هم به غیر از تعدادی از نقشهای بسیار مهم و ماندگار، گویندگیهای دیگرش را چندان به خاطر نسپرده است. از جمله نقشهایی که ربیعی پیش از شروع گفتگو به آنها اشاره میکند، گویندگیاش به جای استیو مک کوئین در «دزدی سنت لویی» یا گویندگیاش در دوبله فیلم «هفت دلاور» است که میگوید «تا اسمش را بیاورند سریع به یاد ایلای والاک میافتم. چون در این فیلم خیلی دوستش داشتم و بدمن خوبی بود. در “شکارچی تبهکاران” هم به جای او حرف زدم؛ همچنین در “بیلیارد باز” به جای جرج سی اسکات.»
گپ و گفت با این گوینده قدیمی باعث زنده شدن خاطرات زیادی از گویندگان قدیمی و جدید حوزه دوبلاژ ایران میشود. بازه زمانی این خاطرات از سال ۴۲ یعنی زمان ورود ربیعی به دوبله شروع شده و تا امروز ادامه پیدا میکند. ربیعی متولد سال ۱۳۱۸ است و از معدود گویندگان پیشکسوتی است که این روزها هنوز با قوت و توانایی گذشته به کارش ادامه میدهد. این گوینده را بیشتر به واسطه نقشهای مکملی که گفته، میشناسند که در گفتگویمان با او به این مساله هم پرداختیم. بخش اول این گفتگو همچنین شامل سخنانی درباره تجربه ربیعی از حضور در رادیو و برنامه «صبح جمعه با شما» میشود.
در ادامه اولین قسمت از گفتگوی مشروح و دو قسمتیمان با پرویز ربیعی میآید که پیش از شروع و ورود به بحث، با ادای احترام او نسبت به استادش، احمد رسولزاده همراه بود.
پرویز ربیعی: اجازه بدهید پیش از شروع، ادای احترامی به استادم زندهیاد احمد رسولزاده داشته باشم که خیلی از چیزهایی که در این کار یاد گرفتم، از ایشان بود.
* آقای رسولزاده خیلی از گویندگان مطرحی را که امروز پیشکسوت این کار هستند، وارد فضای دوبله کردند. نمونه بارزش خسرو خسروشاهی است.
-بله، آقای رسولزاده نسبت به آقای خسروشاهی مقام استادی دارد. آقای خسروشاهی هم پس از ورودش به دوبله خیلی زود درخشید و یکی از گویندههای بسیار خوب جماعت دوبله شد. خدا آقای رسولزاده را رحمت کند. من وظیفه خودم میدانم در هر مناسبت یا گفتگویی که پیش آمده و میآید، از آقای رسولزاده یاد کنم زیرا ایشان یکی از اسطورههای مطلق این کار بودند. روی کلمه مطلق تاکید میکنم چون خیلی از افراد را داریم که در کار دوبله اسطوره هستند ولی بدهبستانها و چیزهایی که در طول کار از آقای رسولزاده دیدم باعث شد که به این دید برسم که ایشان واقعا به تعبیر شهید بهشتی یکی از راستقامتان (در حوزه دوبله) بودند که همه هم از صمیم قلب دوستشان داشتند و خیلی از گویندگان تراز اول را ایشان راه انداختند.