بیوگرافی حاج حنیف طاهری مداح و همسر و فرزندان + عکس و اینستاگرام

بیوگرافی حنیف طاهری مداح + اینستاگرام و نسبت با برادران طاهری و عکس و زندگی شخصی و مداحی های جدید و
را در ادامه در مجله شبونه بخوانید.

بیوگرافی حنیف طاهری مداح

حنیف طاهری مداح جوان اهل بیت متولد دی ماه در تهران و فرزند احمد طاهری مداح می باشد.
البته او دوستان و آشنایان نزدیکش مصطفی صدا می زنند و این نام را شیخ حسین انصاریان روی او گذاشته است.
عموزاده های وی برادران طاهری همه از مداحان و ذاکرین مشهور و بنام امام حسین ع و اهل بیت هستند.
این مداح جوان در سال ۸۱ هیئتی را بنا گذارد که اکنون یکی از پرشورترین هیات های شمال تهران است.

بیوگرافی حنیف طاهری مداح

عکس های حنیف طاهری

نام این هیئت، هیات عبدالله بن حسن(ع) می باشد که بیشتر شرکت کنندگان و عزاداران آن همه جوان و
بین بیست تا بیست و سه سال سن دارند با همه تیپ و ظاهر در این هیئت شرکت می کنند‌.

بیوگرافی حنیف طاهری مداح

 حنیف طاهری

وی درباره هیاتی که تاسیس کردند گفته : ما هفت هشت سال زحمت کشیدیم تا الان نتیجه اش را میبینم
و جوانان همه سن در این مجلس شرکت می کنند.
به نظر من هیات باید کارخانه آدم سازی باشد و فردی که اشعار را شنیده وقتی به منزل رفته آن را حفظ
شده و روی او تاثیر گذاشته باشد.

بیوگرافی حنیف طاهری مداح

زندگینامه حنیف طاهری

فضای اشعار و مداحی ما تلفیقی از فضای سنتی و جدید در شعر، روضه، سبک‌، نوحه‌، واحد و … است
به نظر من هیئات باید به مساجد برگردند و خیلی از مساجد و ائمه جماعات پذیرای هیئات نیستند.

• پیشنهاد ما : بیوگرافی طالع برادیگاهی مداح باکویی
• بیوگرافی حاج آقا مهدی دانشمند
• بیوگرافی مجید بنی فاطمه
• بیوگرافی محمد حسین پویانفر

بیوگرافی حنیف طاهری مداح
برخی مداحان ما شبیه سوپراستارها شده‌اند و ارتباطشان با مستمع بسیار پایین آمده و قدرت اثرگذاری معرفتی ندارند.
خیلی هیئت‌ ها جای مناسب و کافی ندارند و پاسخگوی نیاز مردم نیستند. ما اگر مسجد در اختیار داشته باشیم
از فضای آن برای کارهای فرهنگی استفاده می‌کنیم.

بیوگرافی حنیف طاهری مداح

اینستاگرام حنیف طاهری

این خیلی بد است که هیئت و مسجد از هم فاصله بگیرند. امروز خیلی از مساجد ما از فرط نیامدن
جوان‌ها، پر از صندلی و به قول یکی از آقایان منبری، تبدیل به خانه سالمندان شده! ستاد مساجد باید حرف
هیئات را هم بشنود تا بچه هیئتی‌ها بیشتر جذب مسجد بشوند. باور کنید برای هیئات فضای مناسب وجود ندارد.
امروز حتی خیلی از هیئت‌های بزرگ ما لنگ مسجد و حسینیه هستند تا برای کار اثرگذار فرهنگی در طول هفته بتوانند جوان‌ها را جمع کنند.

حنیف طاهری معروف به مصطفی

از بین دوستان و آشنایانی که او را “مصطفی” صدا می‌کنند، شاید کمتر کسی بداند که این اسم را شیخ حسین انصاریان برای فرزند حاج احمد طاهری توصیه کرده بود. نام رسمی و شناسنامه‌ای‌اش، همان اسم هیئتی اوست؛ “حنیف”. این مداح جوان -که عموزاده‌های بزرگش، اخوان طاهری سالهاست جزو ذاکران مطرح کشورند – سال 81 به همراه جمعی از دوستانش چراغ هیئتی را روشن کرد که امروز بدون شک یکی از پرشورترین هیئات شمال پایتخت است. پرچمی که به نام “عبدالله بن حسن(ع)” برافراشته شد، امروز جوانان و نوجوانان زیادی را با تیپ‌‌ها و ظواهر و عقاید متفاوت دور هم جمع کرده است.

اگر سالها قبل، هیئت‌های بزرگ و پرشور به محله‌های جنوب شهر اختصاص داشت و محله‌های بالاشهر ازاین فقره هیئت‌ها محروم بود ولی امروز با بروز و ظهور هیات‌های امروزی و مداحان جوان و خوش‌ذوق، شاهد شکوفا شدن هیئت‌های بزرگ و پرجمعیت با حضور پرشور جوانان از قشرهای مختلف جامعه هستیم.

در روزهایی که هنوز برنامه سنگین محرم، مداحان را مشغول نکرده بود، با “حنیف طاهری” درباره مشخصه‌های هیئات امروزی به گفتگو نشستیم که ماحصل آن پیش روی شماست.

هیئت سینه زنی پر شورتر از میتینگهای غرب است

اینکه سینه‌زنی و شور در برخی هیئات پررنگ‌تر از روضه و سخنرانی شده را قبول دارم، اما حضور این همه جمعیت در هیئت از یک لحاظ قطعا فرصت است. آقا هم جمله‌ای فرمودند به این مضمون که کجای دنیا می‌شود چنین جمعیتی را جمع کرد؟ اسم یک مداح و منبری را بزنند و این همه جمعیت بیاید؟ در دنیا برای یک میتینگ چه خدماتی باید بدهند و چه تبلیغاتی بکنند، آخر سر هم آن جمعیتی که فکر می‌کنند نمی‌آید. ولی اینجا این فرصت را سیدالشهدا در اختیار ما گذاشته است. به عبارتی می‌شود اسم هیئت را کارخانه آدم‌سازی گذاشت.

اعتقاد و آرزوی من این است که؛ یا امام حسین! این شوری که ما در جوانی داریم تا دم مرگ همین‌طور باشیم. یک پیرغلام امام حسین(ع) می‌گفت من وقتی خیلی جوان بودم گریه می‌کردم و همیشه آرزویم این بود که یا امام حسین وقتی سنم بالا رفت و مو و ریشم سفید شد، شور و حرارتم کم نشود. این یکی از واقعیت‌های زندگی دنیاست که انسان تا جوان است و درگیر مشکلات زندگی نشده، شور زیادی دارد و شاید برای شور و سینه‌زنی به هیئت بیاید. اما باید بداند این کافی نیست. شاید برای شروع خوب باشد اما تداوم آن همراه با تفکر، شعور و معرفت باشد.

ما در هیئت خودمان وقتی شروع کردیم سعی کردیم این بُعد را مدنظر قرار دهیم. همین جا لازم می‌دانم به اساتیدی اشاره کنم که خود را مدیون‌ آنها می‌دانم: “حاج علی الهی” استاد اول من بود و من همه مداحی‌ام را مدیون ایشان هستم، مردی که دید من را به مداحی کاملا عوض کرد. بعد “حاج علی انسانی” بود کلا مرا زیر و رو کرد. آن اوائل یک شب منزل ایشان شعری خواندم که اصطلاحا گرفت و همه مجلس گریه کردند. ایشان آخر جلسه از آن شعر – که شعر بدی هم نبود – ایرادهای منطقی گرفت که تا آن موقع شاید توجه  لازم را به آنها نداشتم. بعد به من معیاری دادند که د رانتخاب اشعار طبق آنها عمل کنم. جالب اینکه طبق آن معیار، از دفتر صدبرگی شعر فاطمیه‌ که برای خودم جمع کرده و کل آن را حفظ کرده بودم، فقط حدود 10درصد شعرها قابل قبول بودند. حرف استاد باعث شد من دوباره از کتاب‌های اساتیدی مثل آقایان سازگار، شفق، موید و انسانی دفتر شعر جدیدی جمع‌آوری و به مدد حضرت زهرا سلام‌الله علیها حفظ کنم. از آن زمان اصلا نگاه من به شعر و مداحی عوض و وسواس و دقتم بیتشر شد. به نظر من این همان غیر سطحی‌نگری است.

از آمریکا هم مخاطب داریم

دنیای امروز دنیای رسانه است. درست است که تصویربرداری نباید حال جلسه را تحت‌الشعاع قرار دهد و شکل افراطی به خود بگیرد. اما این منافاتی با رساندن پیام به مسمتمع داخل هیئت و مخاطبان بی‌شماری که امروز از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مخاطب ما هستند ندارد. امروز مردم در فضای مجازی، هیئت، منبر، روضه، شعر و حتی دکور و ظواهر هیئت را می‌بینند و برایشان مهم است. برای من جالب است گاهی به هیئات شهرستان‌ها که می‌روم، مسمتعین آنجا اشعاری را که در همین جلسه قبلی هیئت خودمان خوانده‌ام حفظند و جلوتر از من می‌خوانند! این یعنی هیئت دیده می‌شود. امروز بعضی هیئات از هموطنان یا سایر شیعیان در اقصی نقاط جهان مخاطب دارند. مثلا ما مخاطبی داریم که از آمریکا پیغام روی سایت می‌گذارد که من با هیئت شما قرار هفتگی دارم و از منبر و عزاداری آن دائم استفاده می‌کنم. این وظیفه مداح، منبری و مسئولان هیئت را سنگین می‌کند. به لطف سیدالشهدا مستمع جذب شده، حالا ما باید برای او فکر کنیم و برنامه داشته باشیم.