گریه بازیگر نقش حرمله هنگام انداختن تیر به حضرت علی اصغر (فیلم) را به همراه جزئیات در ادامه این بخش از مجله شبونه مشاهده نمایید.
گریه بازیگر نقش حرمله
انوش معظمی بازیگر بروجردی که در سریال مختارنامه موفق شد نقش حرمله را به بهترین شکل ممکن ایفا کند در مصاحبه اش گفت میخواستم با تمام وجودم تلاش کنم که نفرت حرمله را به مردم نشان دهم و از اینکه مردم اینقد به این کاراکتر در سریال احساس تنفر پیدا کردند حس خوبی دارم و این یعنی از عهده کار به خوبی برامدم.
او میگوید موقعی که تیر را به سمت حضرت علی اصغر پرتاب کردم مادرم گفت الهی دستت بشکنه.
فیلم گریه ها او هنگام صحبت کردن را ببینید.
انوش معظمی متولد 1350 در شهرستان بروجرد بوده و اصالتا لُر میباشد او از تئاتر وارد تلویزیون شد و زمانی که در حال اجرای نقش آفرینی در تئاتر بود برای بازی در سریال مختار و نقش حرمله انتخاب گردید
او سابقه بازی در سریال دندون طلا و آسمان را در کارنامه خود دارد و همچنین در سریال معصومیت از دست رفته بازی کرده است.
سوابق
سینما
- مسافر ری (۱۳۷۹)
- رستاخیز (۱۳۹۲)
- کلاشینکف (۱۳۹۲)
تلویزیون
- مختارنامه (۱۳۸۳–۱۳۸۹)
- جلال الدین (۱۳۹۱)
- آسمان من (۱۳۹۳)
- دندون طلا (۱۳۹۴)
- دختر گمشده (۱۳۹۷)
- از یادها رفته (۱۳۹۸)
انوش معظمی سالهاست در تئاتر، سینما و تلویزیون، رخت شخصیتهای گوناگون را به تن کردهاست؛ شخصیتهایی که اغلب رگی از پهلوانی داشتند یا چون اولیا و اشقیا از دل تاریخ بیرون آمدند.
از پس تمام اینها بیشتر با نقش «حرمله» که با گریم و هیبتی خاص به قلم و فکر داوود میرباقری در سریال «مختارنامه» خلق شد، شناخته میشود. گرچه به ایفای این نقش مفتخر است، اما در گفتوگویی که با ما داشت، برای نخستینبار مطرح میکند از بیان مکرر درباره آن به ستوه آمده و تمایل دارد از زاویههای دیگر هم به کارنامه کاریاش نگاه شود.
معظمی در سریالها و فیلمهایی، چون چهل سرباز، مختارنامه، دندون طلا، رستاخیز، کلاشینکف، تکتیرانداز و… بازی کردهاست و در گفتوگویش با ما حاضر شده بود از شروع همکاری با میرباقری، تجربه ورزش باستانی، انس با ایام محرم، نقش نیمهکارهاش در سریال حکم رشد و… گفت که خواندنش را به شما پیشنهاد میکنیم.
از گود زورخانه تا صحنه نمایش
سال ۷۶ با آقای میرباقری آشنا شدم. میشود گفت آن زمان با حضور در نمایش دندون طلا، اتفاق ویژهای برایم افتاد. بعد از آن در مسافر ری، معصومیت ازدست رفته و… هم با ایشان همکاری کردم. اولین کار تصویریام سال ۷۳ ــ ۷۲ بود به کارگردانی آقای سیداحمد نجفی بود.
مستند داستانی درباره زورخانه میساختند و، چون من ورزشهای زورخانهای انجام میدادم، در دو سکانس از این اثر حضور پیدا کردم. ورزش زورخانهای را به صورت حرفهای از نوجوانی شروع کردم و آن زمان چند مقام قهرمانی را در چرخ چمنی در سطح تهران، استان و ایران داشتم. کلا یک بازیگر فیزیکال هستم و معمولا وقتی کارگردانان سراغ من میآیند اولین مزیت نسبی من برایشان همین فیزیکال بودن است. بخش زیادی از آن را مدیون ورزش مستمری هستم که در طول این سالها انجام دادم. البته نقشهای درونگرا را هم میتوانم بازی کنم، ولی بیشتر از من اکت بیرونی میخواهند.