مرضیهسادات برومند نویسنده، شاعر، عروسکگردان، صداپیشه و بازیگر و مدیرعامل خانه سینما متولد ۱۷ خرداد ۱۳۳۰ در تهران بوده و 72 سال سن دارد او دارای لیسانس هنرهای نمایشی میباشد. خانم برومند خواهر راضیه برومند و احترام برومند است مرضه برومند مجرد بوده و هیچگاه ازدواج نکرده است
در ادامه این صفحه از مجله شبونه به بیوگرافی مرضیه برومند و علت مجرد ماندن با عکس جوانی و قبل انقلاب و فیلم ها و آثار ایشان را تماشا کنید.
بیوگرافی مرضیه برومند
مرضیه برومند هنرپیشه، کارگردان و صداپیشه کشورمان است.
ایشان در تاریخ ۱۷ خرداد ماه، سال ۱۳۳۰ در تهران چشم به جهان گشوده است.
- همچنین ببینید:بیوگرافی لیلی رشیدی و همسرش + ماجرای جدایی
او تا زمان چهار سالگی به خاطر شغل پدر در شهرستان خوی سکونت داشتند.
خانم برومند پس از آن چهار سال با خانواده اش دوباره به تهران برگشته اند و در خیابان دلگشا، خیابان کلانتری تا سن ۱۸ سالگی در آن محل زندگی کردند.
ایشان پس از سن ۱۸ سالگی اش در چهار راه آب سرداب، خیابان ایران شهر شمالی سکونت کردند.
فعالیت های کاری مرضیه برومند از جمله :خونه مادربزرگه، مدرسه موش ها و خیلی از فعالیت های عروسکی دیگری باشند که راضیه برومند در این کارها صداپیشگی نموده است. همچنین مجموعه هایی همچون: «کتابفروشی هدهد» ، «زیزی گولو» و «همه بچه های من» هم از کارهای ایشان است.
- همچنین ببینید:بیوگرافی احترام برومند (بازیگر)
ایشان در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمده است سه خواهر و دو برادر نیز دارد.
راضیه و احترام به عنوان مجری و گوینده در تلویزیون حضور دارند.
احترام همسر زنده یاد داوود رشیدی و طاهره خواهر کوچکش همسر پدر عروسکی کشورمان آقای عادل بزدوده میباشد.
خانم برومند بیان میکند :پدرم خیلی انسان با فرهنگ و علاقه بسیار به ادبیات و شاعری داشت و ما هم این علاقه به هنر و ادبیات را از پدر به ارث برده ایم، مادرم هم بسیار خلاق بود اگر تحصیل میکرد مطمئناً بازیگر مشهوری می شد، مادرم هم نقش بهسزایی در شخصیت هنری ما داشت. خواهران خانم مرضیه برومند:
راضیه برومند عروسکگردان و مجری میباشد و همسر بهرام شاه لو است.
طاهره برومند قهرمان بدمینتون و مربی می باشد و همسر عادل بوده است.
احترام برومند خواهر بزرگتر شان مجری تلویزیون و هنرپیشه می باشد و همسر مرحوم داوود رشیدی، مادر لیلی رشیدی است.
برادر های خانم مرضیه برومند
مرتضی برومند طراح داخلی مبلمان و چرم میباشد.
مجتبی برومند در موسسه برنامه و بودجه نیز بوده است.
خانم برومند بیان می کند: هر کسی من را دید باخواهرم ازدواج نموده، من ازدواج نکردم ولی به این معنی نمی باشد که
ازدواج بد است، ازدواج بسیار خوب می باشد، ولی به این شرط که زن و مرد با یکدیگر متعهد باشند.
باید از «من» بگذرند و «ما» بشوند.
حتماً باید برای وصلت احترام قائل باشند.
زمانی که به گوشم میرسدکه ازدواجی به طلاق کشیده شده، بسیار غمگین میشوم علل الخصوص برای کسانی که بچه هم دارند.
نهاد خانواده بسیار برای من ارزش دارد، به خاطر شرایط کارم و زندگی ام، این شد که باید یکی را انتخاب میکردم و من هم کارم را انتخاب کردم.
اگر ازدواج می نمودم، مهم ترین و با ارزش ترین چیز برای من فقط خانواده میبود.
خانم برومند به غیر از کارهایی که در این سالها در عرصه هنر داشته، در زمان دبیرستان و دانشگاه با دوست نزدیکش خانم سوسن تسلیمی «هنرمند» بسکتبالیست هم بوده.
ایشان با همراهی تیم بسکتبال، دانشکده هنرهای زیبای، دانشگاه تهران توانست به قائم مقام قهرمانی دانشگاه ایران برسد.
ورزش مورد پسنده وی والیبال است و در مورد این ورزش بیان می کند: من از تماشاگرکردن والیبال بسیار لذت می برم بخاطر این که در آن فکر و تکنیک و قدرت جسمانی است.
خانم برومند افزود: من یکی از هواداران پرسپولیس هستم، و طاهره خواهرم قهرمان بدمینتون می باشد.
وی میگوید من غذاهای فوری را عالی می پزم و آشپزی را خودم یاد گرفتم وبه آشپزی سنتی خیلی وارد نیستم.
دستپخت مادر و خواهرهایم بسیار عالی میباشد.
افراد هنری همیشه از دست پخته مرضیه برومند تعریف میکنند.
کارگردان و هنر پیشه مورد پسند مرضیه برومند،
آقای داریوش مهرجویی کارگردان مورد علاقه او است و در میان کارهای وی فیلم دایره مینا که خودش در آن ایفای نقش کرده را بهترین فیلم می داند.
وی درباره بهترین هنرپیشه هم مرحوم خسرو شکیبایی را نام میبرد و پس از آن پرویز فنی زاده که یک زمانی یک پدیده ی خاصی بود و در میان هنرمندان نسل جدید بازی آقای شهاب حسینی را بسیار دوست دارد.
خانم برومند از استاد داوود رشیدی تعریف میکند که:ایشان یکی از هنرپیشه های پیشکسوت و مشهور ایرانی است و شوهرخواهر ایشان میباشد.
در پایان صحبت هایمان خانم مرضیه برومند درباره داوود رشیدی افزود: ایشان( داماد ترین دامادان ) و بعد از چند لحظه
سکوبیان میکند: یک بازیگر ویژه، یک استاد به تمام معناو یک شوهر خواهر عالی.
فیلم های مرضیه برومند
دایره مینا سال ۵۵
شهر موشها سال ۶۴
تحفه ها سال ۶۶
مهمان ناخوانده سال ۶۸
پناهنده سال ۷۲
الو الو من جوجوام سال ۷۳
سیب سرخ حوا سال ۷۷
قطعه ناتمام سال ۷۹
مربای شیرین سال ۷۹
در به درها سال ۸۳
دربه درهای دو سال ۸۴
شهر موشها سال ۹۳مجموعه های تلویزیونی( به عنوان هنرپیشه و کارگردان و عروسک گردان) از سال ۴٧
امشب از خود میسازیم
وای بر مغلوب
سلطان صاحبقران
حادثه در شهر عروسک ها
یک رو
مدرسه موشها
راویان
قصه های تا به تا
همه با هم
آرایشگاه زیبا
هتل
آبپریا
همه بچه های من
کتابفروشی هدهد
دیو چو بیرون رود
یک و دو، همه با هم
و….
هنرپیشه گی در سینما
نخودی سال ۸۸
هیچ سال ۸۸
چند تار مو سال ۸۲
قطعه ناتمام سال ۷۹
میکس سال ۷۸
سیب سرخ حوا سال ۷۷
الو الو من جوجوام سال ۷۳
پناهنده سال ۷۲
مهمان ناخوانده سال ۶۷
تحفه هاسال ۶۶
دایره مینا سال ۵۷
نمایش ها (تئاتر)
آدم آدم است
دزد ورنگ قرمز
داستان کلاه و شالواره
یه جفت کفش برای زهرا
افرا، یا روز میگذرد و….
مرضیه برومند: بازیگران قدیمی با انگیزه تر بودند
تفاوت بازیگران قدیمی با بازیگران امروزی در همین انگیزه و اخلاق حرفهای است. بازیگرانی که زمانی چرخ سینما و تئاتر را میچرخاندند که به اندازه امروز پول و دستمزدها اینقدر زیاد نبود. برای همین بیشترشان الان با حداقل امکانات زندگی میکنند. خانم امیرحمزه با کدام پول امورات زندگیاش را میگذراند؟ با حقوق ناچیز بازنشستگی. در حالی که این گروه از بازیگران خیلی فداکاری کردند و به کار ادامه دادند تا سینما، تلویزیون و تئاتر در ایران پا بگیرد.
همه آنها نه، اما برخیشان. عزت نفس بالایی دارند. اتفاقا آنهایی که در حرفه بازیگری موثر بودهاند وکارهای شاخصی دارند، عزت نفسشان بالاتر است و معمولا اصلا گلایه نمیکنند. مرحوم کسبیان در اخلاق و اصول بازیگریدرخشان بود. آقای سروش خلیلی و آقای مرتضی احمدی. همه اینها زندگیهای متوسطی داشتند، اما با عزت نفس زندگی کردند و صدایشان درنیامد. درآمد بازیگران امروزی با بازیگران قدیمی اصلا قابل قیاس نیست.
چنین نبود که نقشها شبیه واقعیت خودشان باشد. گاهی تفاوتهای اساسی وجود داشت، اما بههرحال بازیگر میگردد و شباهتهای خودش و نقش را پیدا میکند و واقعا بازیگران بسیار متعهد و منظمی بودند. میدانستند صبح زود باید سرصحنه باشندو برای همین شب زود میخوابیدند و اول وقت سرحال سرصحنه بودند. اما الان برخی بازیگران این نظم را ندارند، خواب میمانند و دیر به سر صحنه میآیند، وقتی هم میرسند، صبحانه میخواهند و…، اما بازیگران قدیمی سرحال و صبحانه خورده سرصحنه میآمدند، دیالوگها را حفظ کرده بودند و از کوچکترین فرصتها استفاده و فیلمنامه را دورخوانی میکردند تا کاملا به نقشها و داستان مسلط شوند. از تمرین و تکرار خسته نمیشدند. احترامی که بازیگران برای هم قائل بودند، بینظیر بود. نه به هم توهین میکردند و نه پشتسر هم حرف میزدند. برای من که اخلاق حرفهای خیلی اهمیت دارد و از حضور این بازیگران بسیار لذت میبرم.