بیوگرافی الیکا ناصری بازیگر و همسرش و پدر و مادرش +عکس و اینستاگرام

بیوگرافی الیکا ناصری بازیگر و همسرش و پدر و مادرش و عکس و اینستاگرام و سوابق و تصاویر او را در این صفحه ببینید.

• نام اصلی : الیکا ناصری
• متولد : 1381 تهران
• زمینه فعالیت : سینما ، تئاتر و تلویزیون
• پیشه : بازیگر
• سال های فعالیت : 1388 تاکنون
• وضعیت تاهل : مجرد
• شهرت : نقش ابرا در سریال یاغی

بیوگرافی الیکا ناصری بازیگر

الیکا ناصری هنرپیشه تازه کاری می باشد که در سریال یاغی به شهرت زیادی دست یافته است.

این چهره نوظهور تازه پا به سینمای کشور نهاده است، که در ادامه تصمیم به معرفی این هنرپیشه را داریم.
با ما همراه باشید.

الیکا ناصری یکی از چهره های تازه کار در عرصه هنرپیشگی می باشد، که به تازگی پا به سینمای کشور نهاده است.

وی دهه هشتادی می باشد و می توان گفت سریال یاغی نخستین ایفای جدی ایشان در مقابل قاب دوربین می باشد.

بازیگر نقش ابرا در سریال یاغی

خانم ناصری در مجموعه یاغی کاراکتر یک دختر را ایفا می نماید، که خانواده وی تصمیم گرفته اند مهاجرت کنند، ولی ابرا عاشق یک شخصی به اسم جاویدان ایفای «علی شادمان» می باشد.

جاوید از طبقه پایین جامعه می‌باشد و برای رسیدن به دختر که عاشقش می‌باشد با مشکل های بسیاری مواجه است وی می‌جنگد برای اینکه بتواند زندگی نماید، ولی در این مادر ابرا برای اینکه بتواند ابرا را با خود به آلمان ببرد به وی اصرار می‌نماید، که سبب خودکشی ابرا می‌شود و….

سریال یاغی به کارگردانی محمد کارت و تهیه کنندگی سید مازیار هاشمی به زودی مجوزهای قانونی پیش‌تولید رسمی خود را اخذ خواهد کرد این سریال قرار است در شبکه های نمایش خانگی پخش شود. کارگردان این سریال دو نفر از بازیگران مشهور این سریال را معرفی کرد. سریال خانگی یاغی (Yaghee Series) به انگلیسی Rebel عنوان سریال شبکه نمایش خانگی که محصول سال ۱۴٠٠ کشور ایران است، ژانر این سریال درامی جنایی با رویکردهای معمایی میباشد. پدرام پورامیری، حسین دوماری و محمد کارت فیلم ‌نامه سریال نمایش خانگی یاغی را به رشته تحریر درآورده اند. این تیم موفق تجربه ی نگارش فیلمنامه ی فیلم سینمایی (شنای پروانه) را نیز با یکدیگر در کارنامه ی خود دارند. (یاغی) محصول انحصاری پلتفرم (فیلیمو) میباشد.

سوابق

الیکا ناصری قبل از این در فیلم «میان ماندن و رفتن» با کارگردانی بهروز شعیبی هم ایفای نقش نموده، ولی درآن فیلم به آن صورتی که باید مطرح شود نشده در هر حال در مجموعه یاغی یکی از کاراکترهای اصلی را عهده دار می باشد.

ایشان فیلم «میان ماندن و رفتن» را سال ۱۳۸۸ و هنگامی که یک دختر بچه بود ایفا نموده است.

خانم ناصری اطلاع های زیادی از خود انتشار ننموده است.

مجموعه یاغی یک مجموعه ای می‌باشد با کارگردانی محمد کارت که آقای علی شادمان در کاراکتر «جاوید یاغی» کاراکتر اصلی را عهده دار می‌باشد و دیگر چهره‌های این مجموعه از قبیل :
امیر جعفری، پارسا پیروزفر، مه لقا باقری و… نیز هنرمندانی هستند، که در این مجموعه حضور دارند.

از مستندسازی در مورد کمپ ترک اعتیاد تا نقب زدن به زندگی اراذل و اوباش مفت بر و جنگی در شنای پروانه، آقای کارت راهی طولانی را سپری نموده و اکنون در قالب یک تلنگر اجتماعی و هشداری به جامعه خواب زده ما، عکسی زنده و واقعی تولید می‌کند.

از آن تنازع بقای خشنونت بار و نکبت باری که اسم آن را به اجبار زندگی گذاشتند و این در شرایطی می باشد، که می توان این حدس را زد برای نمایش دادن همین اندازه از واقعیت، از چه هزارتوی مخوفی رد شده و چه اندازه تلفات داده اند تا بتواند همین اندازه را از ممیزی عبور نماید .

چشم اندازی که وی از زندگی در اعماق نمایانگر می‌باشد شباهت بسیار به آقای هومن سیدی در مغزهای کوچک زنگ زده می باشد و ده‌ها فیلمساز دیگر در آثار اجتماعی سینمای کشور تلاش نموده‌اند گوشه هایی از آن را در مقابل چشم جامعه جای دهند، ولی میتوان گفت ما روی خودمان سمت دیگری می باشد و احتمال دارد وقتی بفهمیم فاجعه ای رخ داده که دیگر کار از کار گذشته…..

یاغی چند سکانس بسیار عالی و خوب دارد که فارغ از روند بیانگر قصه از نظر جذابیت بصری و ریتم و اجرای نمودن قابل توجه و جذاب می باشند.

سکانس دزدی آهن آلات در اول قسمت نخست، سکانس های کشتی خاکی در محله پر هیاهو و تمامی صحنه هایی که زیست طبیعی انسان های اعماق را در قهوه خانه و حمام و گاراژ عکس می‌نماید، سکانس عاشقانه روی پل هوایی و از تمامی اینها با اهمیت تر نماهایی که دوربین روی کاراکتر جاوید تمرکز نموده و وی را در شمایل یک قهرمان حاضر بالیدن و بزرگ شدن مشاهده می‌کنیم.

در جلو زمانی که دوربین به محیط های خانگی پا می گذارد و دیالوگ‌های خانوادگی آغاز می‌شود «مانند سکانس های جدال مادر و دختر» تمامی چیز ها یک حالت عادی و رنگ باخته به خود می‌گیرد و آن انرژی کوبندگی سکانس های مبارزه گتو و بحث های کاراکتر های زاغه نشین به همدیگر، از میان می‌رود.

در کل نقاط قوت کارگردانی آقای کارت، نمایش ضرباهنگ زندگی در تیرگی های روزمره طبقه های پایین می باشد و شخصیت‌پردازی ریز بافت و پر از جزئیاتی که حتی در نقش‌های فرعی نیز نوعی هویت شخصی پیدا می‌کند و نشان از شناخت دقیق نسبت به انسان های واقعی این طبقات اجتماعی نیز دارد.

بهترین سکانس های یاغی آن جاهایی می باشد، که زندگی زاغه نشین ها وغربتی ها را به نمایش گذاشته است.

محمد کارت کارگردان این مجموعه با تجارب بسیار، تحقیق و رفت و آمد و همنشینی با انسانهای حاشیه شهر و معتاد های فقیر و تیرآهن دزد ها وخانه به دوش ها و لال های شرط بندی و در یک کلام آدمهای اعماق اما آنچنان شناخت دقیق از زندگی در محله هایی مانند گتو و زاغه به دست آورده است که به آسودگی می‌تواند عکسی نزدیک به واقعیت را مقابل نگاه مخاطبین قرار بدهد.