گره زدن سبزه، به نیت باز شدن گره دشواریها و برآورده شدن آرزوها، از جمله بیرون کردن نحسی است. در تاریخچه سیزده بدر این باور مشهور است که سبزه گره زدن دختران دم بخت، شگونی برای ازدواج و همسر یابی، می باشد اما این ارتباط تا چه حدی درست است و آیا واقعا اینکار تاثیری در امر ازدواج و یا گشایش کار افراد دارد؟
فلسفه گره زدن سبزه در سیزده بدر چیست؟ + علت سبزه گره زدن در 13 بدر چیست؟ به همراه جزئیات را در ادامه ببینید.
یکی از رسوم قدیمی بین ایرانیان گره زدن سبزه در روز سیزدهیمن ماه از فرودین است که این روز بنام طبیعت نام گذاری شده است .
ایرانیان در این روز به بیرون ازخانه میروند و سبزه های که عید نوروز بر سر سفره هفت سین قرار میدهند با خود به بیرون برده و در طبیعت با گره زدن رها میکنند عده ای هم سبزه رو به آب میسپارند.
فلسفه گره زدن سبزه در سیزده بدر
از قدیم این باور وجود داشته است که دختران دم باخت با گره زدن سبزه میتوانند راهی برای بخت گشایی خود باز کنند .
همچنین ببینید:
عکس پروفایل سیزده بدر 98 و روز طبیعت
فلسفه گره زدن سبزه در سیزده بدر چیست؟
معمولا گره زدن سبزه به نیت باز شدن گره آرزوها و دشواری ها است و بیرون کردن نحسی ها .
درقدیم معتقد بودند سبزه همه نحسی ها و بیماری و دشواری ها در خود جمع کرده است و با بیرون انداختن در طبیعت نحسی از شون دور میشده.
علت سبزه گره زدن در 13 بدر
گفته میشود گره زدن سبزه ارتباط موثری با بخت گشایی و امر ازدواج دارد. در اینجا به فلسفه ای از آن اشاره خواهیم کرد.
تاریخچه گره زدن سبزه
در اوستا از کیومرث نخستین پادشاه و بشر نقل شده است براساس ایت کتاب پسر و دختر دوقلوی کیو مرث برای اولین بار در روز 13 بدر باهم ازدواج کردند و چون در آن زمان جسن و مراسم عقد خاصی وجود نداشت
این دو زوج با گره زدن دوشاخه پیوند زناشویی خود را اعلام کرده و جشن گرفتن و بعد از آن در بین دختران و پسران دیگر هم اجرا میشد. و تا دوره هخمانشیان شروع شده وتا به امروز باقی مانده است و درقدیم این سنت جهت اعلام پیوند زناشویی بوده است .
با توجه به این که در گذشته جامعه ما بسته و مدرن نبوده و کمتر به دختران اجازه داده میشد که به بیرون بروند دخترها همیشه درمنزل بودند تاخواستگاری به سراغشان برود و معمولا روز سیزده بدر آغاز دید و بازیدید بین دختر و پسرها بود به امید اینکه پیوندی صورت بگیرد.
فلسفه گره زدن سبزه در سیزده بدر چیست؟
برخی از سنت نوروز مربوط به قبل دوران زرتشت است که به آریایی ها باز میگردد. براساس گقته ها و باورهای مردم آریایی تشتر در آن زملن فرشته باران بوذ که به شکل اسب سپید بود که هرگاه دیوی به نام اپوش را از پای در می اورد سالی پر از باران و سرسبزی به همراه داشت.
به همین سبب ایرانیان خصوصا بانوان که نماینده آناهیتا یاهمان الهه آب بود در روز 13 فرودین با نوازش سبزه و گره زدن آن تشکر خود را از فرشته باران بیان میکردند.
بنابراین مردم ما طبق پیروی از سنن و آداب قدیمی متعفدند که روز 13 بدر روز رفع کردن نحسی ها در دامان طبیعت است و گره و مشکلات زندگی در دل طبیعت رها کرده و ساعت خوشی را سپری میکنند .
امروزه نیز با اینکه رسم به طبیعت رفتن در روز سیزدهم فروردین هنوز پابرجا مانده اما برخی دیگر از آداب و رسوم نیز به آن اضافه شده که هنوز خیلی از مردم به آن پایند هستند در کنار آن برخی دیگر از مردم ایران مانند اهالی خرم آباد و یا برخی دیگر از اقوام لر، به جای روز سیزدهم در روز چهاردهم فروردین به طبیعت میروند چون معتقدند که باید در روز سیزدهم اهالی غیر بومی به طبیعت رفته و آنها که بومی هستند یک روز پس از آنها شادی کنند به این ترتیب روز سیزدهم را که به سیزده غریب نامیده می شود در خانه میمانند. سابق براین رسم براین بود که مردم خرم آباد اولین شنبه سال جدید را همانند سیزده بدر برگزار میکردند.