مجله شبونه
معلولیت الیکا عبدالرزاقی بازیگر + بیماری الیکا عبدالرزاقی را در ادامه این بخش از مجله شبونه مشاهده نمایید.
الیکا عبدالرزاقی بازیگر معروف سینما و تلویزیون این شب ها در سریال سرباز به ایفای نقش می پردازد
در این مجموعه نحوه راه رفتن این بازیگر مورد توجه مخاطبان تلویزیونی قرار گرفت
ماجرای معلولیت الیکا عبدالرزاقی
لنگیدن این هنرمند در چندین صحنه از سریال سرباز باعث شد که بعضی ها گمان کنند کاراکتری که بازی می کند دچار معلولیت است اما در نهایت بعد از سوال خبرنگاران خانم الیکا عبدالرزاقی پاسخ داد که معلولیت برای شخص خودش می باشد و در این باره گفت: که زمانی ۱۱ سال سن داشته دچار یک بیماری به نام گیلن بوده که از کمر به پایین او را فلج کرده است و بعد از درمان های متعددی که انجام داده بخش هایی از بدنش درمان شده اما پای چپش به حالت قبل برنگشته است و به همین دلیل است که هنگام راه رفتن برای او مشکلاتی را ایجاد میکند
او گفت این بیماری زمانی که در مناطق مرطوب قرار میگیرم بیشتر خودش را نشان می دهد و خیلی ها از من سوال می کنند که چرا من اینگونه راه می روم و دلیلش همین بود که توضیح دادم
فیلم کامل صبحت های او را در زیر ببینید:
خانم الیکا عبدالرزاقی در ادامه گفت از مردم میخواهم که با معلولین و کسانی که نقص عضو دارند درست برخورد کنند و احترام آنها را نگه دارند و اینکه این افراد هیچ گاه نمی توانند در زندگی موفق باشند تصور کاملا اشتباهی است.
او گفت دلم می خواست یک استند آپ کمدی درباره ی این مشکلم بنویسم. اما یک بار با ظاهر خودم شوخی کردم و مردم خوششان نیامد احساس کردم پذیرش این را نداریم. در حالی که در دنیا این اتفاق می افتد و کمدین ها با ویلچرهای خود شوخی می کنند و چقدر مردم را راحت می کنند.»
بیماری الیکا عبدالرزاقی چیست؟
یک بیماری التهابی نادر که دستگاه عصبی مرکزی را درگیر میکند و به سرعت موجب ضعف عضلات و بیحسی میشود. این نشانگان میتواند در تمام سنین رخ دهد اما بین ۵۰–۳۰ سالگی شایعتر است. علایم شایع آن در مراحل اولیه، ضعف عضلات دست و پا، ساعد، بازو، ساق و رانها، شکم و قفسه سینه. ضعف عضلات در عرض ۷۲ ساعت پیشرفت میکند و ممکن است باعث بروز مشکلات تنفسی تهدیدکننده حال بیمار شود. شوک (ضعف، غش، سرد شدن دستها و پاها، تند شدن ضربان قلب؛ تعریق). در مراحل بعدی گاهی فلج کامل برای هفتهها یا ماهها روی میدهد
همچنین ببینید:
واقعا ازت متنفرم ولی حرف های قشنگ بود