شبونه
بیوگرافی اسدالله یکتا بازیگر کوتاه قامت
اسدالله یکتا بازیگر کوتاه قامت سینمای ایرانی متولد ۲۳ آذر ۱۳۲۶در تهران بوده و از سال 1344 تا کنون در عرصه بازیگری فعالیت میکند که اخرین کار هنری اسدالله یکتا سریال مستوران در سال 1402 میباشد. معمولا نقش های اسدالله یکتا فرعی و حاشیه ای بود.
اسدالله یکتا بعد از انقلاب مدتی در میدان هفتم تیر مقابل نمایشگاه ماشین علی پروین سیگار فروشی میکرد.
اسدلله یکتا در سال 1357 با خانمی به نام کبری گرجی ازدواج کرد حاصل ازدواج انها ۶ فرزند (چهار پسر و دو دختر) میباشد و 11 نوه دارد.
اسدالله یکتا کیست و زندگی شخصی
اسدالله یکتا بازیگر قدیمی ایرانی و بازیگر کوچک اما بزرگ مرد سینمای ایران در ۲۳ آذر ۱۳۲۶ در تهران به دنیا آمده و دارای مدرک سیکل می باشد.
سال شروع و نحوه بازیگر شدن
سال شروع بازیگری او به سال ۱۳۴۴ برمی گردد و بیش از پنج دهه است که او در عرصه سینما و تاتر و تلویزیون ایران فعالیت می کند و بیش از ۷۰ فیلم نیز در این مدت بازی کرده است.
اولین تجربه بازیگری خود را در ۱۴ سالگی در فیلم مراد و لاله انجام داده و سپس در چند نمایش ایفای نقش کرد.
وی بازیگری را در سینمای قبل از انقلاب و در دهه چهل شروع کرده است.
با اولین دستمزدش که مبلغ پانصد تومن بود برای پدر و مادرش لوازم و لباس خریده است.
اسدالله یکتا بازیگر بعد از انقلاب
وی مدتی بعد از انقلاب بیکار بوده و بعد از انقلاب اولین کاری که انجام داده چاق و لاغر در نقش چاق در برنامه کودک و نوجوان بود.
حال و روز امروز
اسدالله یکتا بازیگر مرد کوتاه قامت سینما چند سالی است که دیگر در هیچ فیلم و سریالی دیده نشده و یا بسیار انگشت شمار بوده است.
گویا فیلم سازان و کارگردانان دیگر او را و هنر ذاتی و شکوه بازیگری چندین ساله او نمینند.
اسدالله یکتا در سال ۹۵ در مصاحبه ای ناراحتی خود را ابراز کرده و در واکنش به تشکیل کمپین برای کمک مالی گفته: من اطلاعی از کمپین مالی ندارم و احتیاج به ترحم و کمک مالی ندارم.
فقط گله ام این است که حالی بپرسند و بگویند چرا کم کار شدی و بازی نمیکنی.
سینمای امروز ما دچار باندبازی ها و رابطه ها شده است.
من حاضرم دست فروشی کنم ، اما در کشور خودم زندگی و کار کنم.
عکسهای اسدالله یکتا
وی درباره هنرمندان قبل از انقلاب گفته: عنایت الله گرجی بازیگر معروف قبل از انقلاب با مظلومیت و در انزوا درگذشت و خانم پوری بنایی نیز از بازیگران خوب و با تجربه کشور است.
یک زن عفیف و هنرمند.
الان می گویم افرادی که امروز صدایم را نشنیدند، فردا زیر تابوتم را نگیرند و حرف آخرم را با صدای بلند می‌زنم که ای آقایان ای مسوولان اسدالله یکتا کار می‌خواهد، فقط کار.
بیوگرافی اسدالله یکتا
سیگار فروشی و بیماری
بیوگرافی اسدالله یکتا بازیگر قدیمی که بیش از هفتاد فیلم در کارنامه هنری خود دارد بنا به گفته ها در میدان هفت تیر تهران سیگار فروشی می‌کرده است.
وی گفت : مرحوم فردین تا زمانی که در قید حیات بود، به من کمک مالی می کرد.
این هنرمند خاص ایرانی دچار بیماری قند است و به دیابت مبتلا می باشد.
همسر و فرزندان
اسدالله یکتا در سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد.
معرف او به همسرش یک دوست قدیمی بود که همه شرایط و قد و وضعیت ظاهری او را به همسرش و بازیگر بودنش را از قبل گفته و او نیز وی را با همه شرایط پذیرفته بود.
بیوگرافی اسدالله یکتا
عکس اسدالله یکتا و پسر و همسرش
حاصل ازدواج یکتا شش فرزند است که دو دختر و چهار پسر می باشد.
در همین رابطه بخوانید : بیوگرافی مصطفی ساسانی و بیوگرافی ژاله علو
ماجرای بازیگر شدن از زبان خودش
سال‌ها پیش یعنی در دوران کودکی به همراه خانواده ام از شهرستان ساوه به تهران مهاجرت کردیم. در آن زمان در کنار عموی خود مشغول به بنایی شدم. چندی با همین منوال روزگار می‌گذشت تا روزی عموی خود را از دست دادم. آن روز بسیار تلخ گذشت. بعدازظهر، از سر بی‌حوصلگی و برای تغییر احوالم بی هدف مشغول قدم زدن در خیابان های تهران شدم که به خیابان لاله زار رسیدم. تئاتری توجهم را جلب کرد بدون هیچ پیش‌زمینه ذهنی تصمیم به دیدنش گرفتم. پس از اجرا، بازیگر اصلی تئاتر به نام اکبر عبدی -با اکبر عبدی معروف اشتباه نشود- من را صدا زد و گفت که به بازیگری با ظاهر تو احتیاج داریم. بسیار تعجب کردم و گفتم که من هیچ سررشته‌ای از بازیگری ندارم اما او گفت با تمرین خواهی آموخت. در نهایت برای تجربه ای جدید ایفای نقش را پذیرفتم. چند روزی از اجرای اصلی نگذشته بود که فردی پس از اجرا پیشنهاد بازی در فیلم سینماییمرحوم «صابر رهبر»، به نام «مراد و لاله» را به من داد. آن فیلم اولین تجربه سینمایی من و آغاز چند دهه فعالیت بازیگری بود.
قبل انقلاب مافیا وجود نداشت
اسدالله یکتا میگوید در زمان پیش از انقلاب به هیچ وجه جریانات و مناسبات این‌چنینی وجود نداشت. خالقان اثر یا هنرمندی را می خواستند یا نه. اما اکنون بخش عمده استعدادیابی بر اساس میزان استعداد مالی آن متقاضی سنجیده می شود. به طوری که در ابتدا باید پولی بدهند تا نقشی را بخرند. به یاد دارم که در زمانی نسبتا دور، فردی برای خرید یک نقش، حدود ۲۰ میلیون تومان به مرحوم ایرج قادری داده بود. بدتر از این حالتی است که هنرمندی برای نقشی انتخاب می شود حتی با او صحبت هم صورت می گیرد اما ناگهان کسی می آید و با پول هنگفتی آن نقش را برای خودش می خرد و به خاطر پول فلان شخص، آن استعداد کنار گذاشته می شود و آن آقا یا آن خانم به ظاهر بازیگر به اتکای جیب پر پولش ستاره یک فیلم می شود!
باندبازی ها و رابطه ها چون ماری گلوی سینمای ایران را می فشارد. نه فقط از زبان من، بروید و از قدیمی های این سینما هم بپرسید که در روزگار قدیم، بدنه سینمای ما به چه میزان سلامت بود؟ به چه میزان شرط اخلاق رعایت می‌شد؟ چه‌کسی در سینما پیدا می شود که از پوری بنایی به نیکی یاد نکند؟ پوری بنایی یک خانم بود. خانم به‌معنای واقعی، یک زن عفیف و هنرمند. او یک از هزار سینماگری بود که با آبرو و تلاش خود، سنگ‌های این سینما را بنا کردند.
هیچ مسئولی پیگیر پیشکسوتان نیست
دست گرفتن که پیشکش حتی برای احوالپرسی هم یک زنگ نمی زدند. من هم به کسی رو نینداختم. در آن روزها تنها امیدم خدا بود و بس. توقع من هم همیشه روشن بوده و هست؛ من نه از کسی کمک مالی می خواهم نه احتیاج به ترحم کسی دارم. تنها نیاز زندگی من کار است. اگر کار باشد، هم مشکلات مالی حل می‌شود هم احساس تمام شدن نمی کنم. اگر بنده در هر رشته دیگری مشغول به کار می شدم، اکنون به پشتوانه این همه سال تجربه، قطعا کسب و کار خوبی برای خود فراهم می کردم اما عرصه سینما یک جنون فراموشی دارد. حقیقتا در سینما و تئاتر ایران، جایی کوچک برای اسدا… یکتایی که تمام عمرش را صرف این عرصه کرده نیست؟
وضعیت مالی اسدالله یکتا
او میگوید فرزندانم خرجم را میدهند
قطعا ۵۰ سال فعالیت مدت زمان کمی نیست و با اتکا به همین سابقه طولانی هیچ وقت به خود اجازه ندادم با کسی تماس بگیرم و از او تقاضای نقش کنم. از همین رو آنقدر کار برایم کم شد که برای معاش خانواده مجبور به فروختن سیگار شدم. ما قدیمی ها باور داریم، مردی که در خرج زندگی بماند، برای شرمنده نبودن در مقابل خانواده هر کاری می کند تا دست‌خالی به خانه برنگردد. به همین سبب با افتخار از آن روزهای تلخ یاد می کنم زیرا هر چه کردم برای آن بود که دستم در مقابل کسی دراز نشود.
بگذارید بعد از مرگ‌مان از ما یاد نکنند. اصلا بگذارید بعد از مرگ‌مان هر چه می‌خواهند بگویند. وقتی در زنده بودن یادی از ما نمی کنند و فقر و تنگدستی ما را نمی بینند، بعد از مرگ‌مان یک فاتحه هم نثارمان نکنند. من اکنون نیاز به کار دارم تا هم روحم زنده شود و هم از پس مخارج زندگی برآیم. پس از مردنم دیگر ای کاش‌ها و بزرگداشت ها چه فایده ای برایم خواهد داشت؟ درباره رفتار عجیب صدا و سیما هم اگر بخواهم بگویم، درد بسیار است. جالب است که شبکه «من‌و تو» به یاد اسدا… یکتا هست اما شبکه‌های داخلی خودمان طوری من را کنار زده اند که انگار جفایی در حق ملت کرده ام! منی که هیچ وقت تمایل به رفتن از این مملکت نداشتم چرا باید فراموش شده رسانه خودم باشم؟ مگر امکانش نبود مانند موجی که ابتدای انقلاب به آمریکا رفتند یا کسانی که اکنون به ترکیه می روند، به خارج از کشور بروم؟ اما من هنرمند این خاک هستم و حاضرم در خیابان های کشورم دستفروشی کنم اما کشورم را ترک نکنم. من همیشه بین عشق و آرامش، عشق را انتخاب کرده ام.