بیوگرافی فرشته حسینی بازیگر و همسرش + عکس پدر و مادرش

بیوگرافی فرشته حسینی و همسرش 

فرشته حسینی بازیگر سینما متولد ۶ اردیبهشت ۱۳۷۶ در تهران اما اهل افغانستان میباشد او دارای دیپلم میباشد در دوران کودکی به دلیل وضعیت مالی خانواده مجبور بوده کارگری کند ومدتی در یک خیاطی به عنوان کارگر فعالیت میکرده است او در سن 9 سالگی در مقابل دوربین قرار گرفت و استعداد بازیگری اش را به همگان نشان داد و حالا به عنوان سوپر استار سینمای ایران شناخته میشود.

فرشته حسینی پنج خواهر و یک برادر دارد پدر و مادرش بی سواد هستند و در زمان حمله امریکا به افغانستان به ایران مهاجرت کردند.

فرشته حسینی در سال 1394 برای بازی در فیلم رفتن جایزه بهترین بازیگر زن را کسب کرد او در این فیلم با نوید محمدزاده همبازی بود.

فرشته حسینی در سال 1399 با نوید محمدزاده ستازه سینمای ایران ازدواج کرد.

فرشته حسینی یکی از ستاره های سینمای جهان است که در فیلم های زیادی بازی کرده است او اصالتا افغانی بوده ولی خودش در تهران به دنیا امده است پدر و مادرش بعد از حمله امریکا به افغانستان به ایران مهاجرت کردند و فرشته به دنیا امد. او در سال 1399 با نوید محمد زاده ستاره سینمای ایران ازدواج کرد آشنایی آنها در سریال قورباغه اتفاق افتاد و در نهایت با هم ازدواج کردند.

زندگینامه ستاره حسینی

• نام کامل: فرشته حسینی
• تاریخ تولد: 6 اردیبهشت 1376
• محل تولد: تهران
• اصالتا: افغانی
• حرفه: بازیگر
• سالهای فعالیت: 1388 تا اکنون
• شهرت: بازیگر نقش فرشته در فیلم رفتن
• جوایز: برندهٔ تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن در جشنوارهٔ فیلم مراکش
• همسر: نوید محمدزاده
• پیج اینستاگرام: _fereshtehosseini

فرشته حسینی بازیگر جوان این روزهای سینما است که به تازگی در سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی مقابل دوربین رفته است. او از بازیگران شناخته شده و محبوب سینما است

در این صفحه به زندگینامه او خواهیم پرداخت

زندگی شخصی فرشته حسینی

فرشته حسینی بازیگر افغانی سینمای ایران در سال ۱۳۷۶ در ایران می باشد .

پدر و مادرش از مهاجران افغانستانی هستند که به ایران مهاجرت کردند .

نحوه بازیگر شدن در سینمای ایران

حسینی بازیگری را با حضور در کلاس های بازیگری آزاد استاد رحمانیان و خانم نصیرپور و اصغر
همتی آموخت و بعد از گذراندن دوره های حرفه ای بازیگری وارد عرصه سینما شد .

اما زمان فعالیت وی در عرصه سینما و بازیگری باید به کودکی و دوران مدرسه اشاره کرد .
فرشته زمانی که در کلاس چهارم ابتدایی بود ، اولین فیلم کوتاه خود را کارگردانی کرده و در
سطح استان رتبه دوم را کسب کرد .

او با تلاش و کوشش ابتدا بازیگری را از صحنه های تئاتر و بازی در چند نمایش روی صحنه آغاز کرد .
از جمله تئاترهایی که این بازیگر در آنها ایفای نقش کرده می توان به من موجودی احساساتی
هستم و شازده کوچولو اشاره کرد .

در فیلمهای زیادی بازدید کرده و از جمله به فیلم سینمایی رفتن محصول مشترک افغانستان
و ایران اشاره کرد که همین نقش آفرینی برای وی جایزه به ارمغان آورده و در جشنواره
بین المللی فیلم مراکش عنوان بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد .

هدف و مقصود از بازیگر شدن

من به عنوان دختری که اصالت افغانی دارم مدتی دچار افسردگی شدید بودم و فکر می کردم هرچه تلاش می کنم نمی توانم پیشرفت کنم و این شد که تصمیم گرفتم به دلیل علاقه شدیدم به بازیگری وارد این عرصه شده و صدا و زبان دختران افغانی باشم که حرف دلشان را میزنند از این رو تصمیم گرفتم که به طور جدی این حرفه را دنبال کنم .

تقاضای من از خانواده‌های افغانستان این است که آرزوهای دخترانشان را زنده به گور نکند و راه پیشرفت دختران خودشان را هموار کنند.
خانم حسینی در کامنت در اینستاگرام خود درباره ی تبعیض در مورد افغانی بودن اعتراض کرده و پستی اعتراض آمیز و تند کرده است .

ازدواج و همسرش

فرشته حسینی در سال 1400 با نوید محمدزاده بازیگر سرشناس و پرطرفدار سینما ازدواج کرد.

آنها در 28 تیرماه 1400 با اشتراک گذاشتن تصویر دستان خود که حلقه در انگشت داشتند خبر از ازدواجشان با یکدیگر رادادند.

بعد از خبر ازدواج آنها بسیاری از هواداران (نژادپرست) نوید محمدزاده از او به دلیل ازدواج با یک دختر افغان انتقاد کردند.

لحظه خوشحالی فرشته حسینی را که دیشب در مراسم اختتامیه چهلمین جشنواره فیلم فجر موفق به کسب دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل زن به خاطر بازی در فیلم ‌«دسته دختران» شد، در ویدئوی زیر ببینید.

انتقاد از مسئولین ایران

فرشته حسینی بازیگر سینمای افغانستانی الاصل سینمای ایران از اتفاقاتی که برای مادر و خواهرش رخ داده است گلایه کرد.

او در صفحه اینستاگرامش نوشت:

« امروز صبح وقتی خواهر کوچکم نتوانست در مدرسه‌ی آنلاین شرکت کند، مادرم متوجه می‌شود که سیم‌کارتش مشکلی برایش پیش آمده، به مخابرات می‌رود و مشکل را می‌گوید و طبق معمول به مادرم می‌گویند “ صاحاب سیم‌کارت باید بیاد!”

حالا این صاحابِ سیم‌کارت یک فردی بوده که قادر به خرید سیم کارت بوده و برای مادرم زمانی سیم‌کارت خریداری کرده ، چون *مادر من خودش نمی‌تواند سیم‌کارت بخرد برای اینکه مدارک اقامتی‌اش “کارت آمایش” است*

و حالا در دسترس نیست این صاحاب سیم کارت!

کارت آمایش کارتی‌ست که افغانستانی هایی که به صورت “قانونی” تاکید میکنم “قانونی” در ایران زندگی میکنند ،دارند.

پس مشکل سیم‌کارت مادرم را حل نمیکنند و به او سیم کارت جدیدی هم نمی‌فروشند. مادرم با من تماس گرفت و گفت “امروز روز خیلی بدی داشتم، زهرا نتوانست درس یاد بگیرد و همه‌ی امروز را گریه کرد. گفت من هم امروز در مخابرات گریه کردم چون هیچ کار دیگری نتوانستم بکنم!

من اینجا می‌نویسم چون مسیٔولی را نمی‌شناسم که بروم پیشش و‌گلایه و شکایت کنم !

اما اینجا می‌نویسم بلکه مسیٔول یا مسیٔولینی دیدند!

آقا یا خانم مسیٔول ! خانواده ی من ، مادر من، به صورت کاملا “قانونی” و با مدارکی که خود شما هر سال برای تمدیدش مبالغ نه چندان کمی را دریافت میکنید در این کشور زندگی میکنند!

پس چرا حق خرید سیم‌کارت ندارند؟

چرا خواهر من در کشوری که در آن “به دنیا” آمده نباید بتواند با آرامش خاطر درس بخواند و هر روز نگران چیزی باشد؟

آقا یا خانم مسیٔول بهتر است بدانید که خواهر من حتی فرق نژاد را نمی‌داند و “فارسیِ ایرانی” صحبت میکند پس اگر گریه میکند فقط برای این است که میخواهد درس بخواند.

من در اینجا می‌نویسم و از شما و از هرکسی که کاری ازش ساخته‌است درخواست میکنم که به این مسیٔله رسیدگی کنید!

من در این کشور ۲۳ سال پیش به دنیا آمدم و اینجا بزرگ شدم و احساس تعلق خاطر دارم به خیابان ها و آدم هایش.

پس تکلیف مارا مشخص کنید!

اگر مدارک قانونی داریم و قانونی زندگی میکنیم که خب این بازی ها و مشکلات چیست هنوز بعد از سال ها؟

اگر این مدارک از نظر شما نا کار آمد است که خب فکری برای مدارک بکنید؟

مادر من ، عزیز من، امروز در مخابرات گریه کرده برای بی‌ارزش ترین چیز که حتی نباید یک مشکل به حساب بیاید!

من منتظر پاسخی هستم از طرف هر مسیٔولی!

به اسم‌های کارنامه شما نگاه می‌کردم. شما چقدر فرشته بودید. ۴، ۵فیلم هست که در آن اسمتان فرشته است.

بله در همین فیلم آخر هم که در صربستان بازی کردم اسمم فرشته است.

صربستان ماجرایش چیست؟  

آن یک قصه واقعی است که در سال۲۰۱۵ اتفاق افتاده که عده زیادی مهاجرت کرده اند… و همه عوامل صرب بودند و من از اینجا رفتم. فکر هم می‌کنم فیلم خوبی شده باشد.

واقعا؟  
بله. خیلی سخت بود. خیلی. حالا می‌بینیم…

شما کارتان را با برادران محمودی شروع کردید؟ راجع به گذشته، خودتان بگویید.

بله. من اول تئاتر کار می‌کردم، یک‌سری کلاس‌های تئاتر را به‌صورت جسته و گریخته پیش آقای پورآذری رفتم، بعد یک تئاتر با آقای رحمانیان و خانم نصیرپور کار کردم. آن روزها ۱۷سالم بود، کار خیلی باحالی بود و خیلی هم دیده ‌شد.

اگر حضور ذهن دارید اسمش را بگویید.

سینما های من… یک اپیزودی بود و هر اپیزود بازیگران، مختلف بودند. بعد از آن ۱۸سالم که شد برادران محمودی با من تماس گرفتند، برای فیلم «رفتن» که برایم اتفاق خیلی خوبی بود و باعث شد که دیده شوم. اول نمی‌خواستم در سینما کار کنم، دوست نداشتم، وقتی با من تماس گرفتند، گفتم که نمی‌آیم، اما بعد از ۲هفته رفتم.

محصل بودید؟  

من وقتی اول دبیرستان بودم، مدرسه را رها کردم، به‌خاطر یک‌سری مسائل که خوب نبودند، بعد از راه دور ادامه تحصیل دادم، یعنی کتاب را می‌خواندم و می‌رفتم امتحان می‌دادم.

یعنی شما تجربه بازیگری در دوران دانش‌آموزی را داشتید. فیلم سینمایی بازی کردید دیگر؟

بله. آن فیلم را بازی کردم و بعد از آن به من پیشنهاد می‌دادند و من هم هر کدام که به‌نظرم جالب‌تر و بهتر بود را انتخاب کردم.

از کجا سینما به ممر درآمد و حرفه اصلی‌تان تبدیل شد؟ احتمالا در تجربه اول نبوده؟

نه. فکر می‌کنم از «سونامی» اینطور شد که می‌توانستم خوب دستمزد بگیرم و روی بازیگری فوکوس کنم و… البته از سینما هایمن بود، از آنجا به بعد اوضاع بهتر شد.

از آن محصلی بیاییم سراغ محل دیگر، در دسته دختران نامتان سیمین است؟ یک محصل است که بیشتر به‌نظرم مجاهد است تا محصل.
بله.

از اول اول قصه‌اش را بگویید.

برای من، سیمین آدمی بود که خیلی غیرتی بود، یک آدم معمولی اما سرسخت و مغرور که نمی‌تواند این اتفاقات تلخ را قبول کند.

من فکر نمی‌کنم که کاراکتر سیمین، ایدئولوژی این را داشته که مثلا فکر کند باید برود بجنگد در دسته‌ای که جنگ را می‌فهمند و… نه اینطور نبود.

به‌نظر من خیلی یک دختر معمولی بوده که داشته زندگی‌اش را می‌کرده و بعد جنگ شده، این هم حالا شاید اولش جوگیر می‌شود ولی بعد دیگر قلب و ذهن و روحش همیشه درگیر می‌شود.

سعی میکنم نقشم را درک کنم

من این کاراکتر را یک طوری می‌فهمیدم، مثلا می‌گفتم که خوب سعی کردم درکش کنم، ولی بعد که این اتفاق افتاد، مثلا اگر من این کاراکتر را بعد از این حتی بازی می‌کردم، طور دیگری آن را بازی می‌کردم، چون یکهو آن را خیلی فهمیدم. آن موقع تصوراتم بود، یا مثلا برداشت‌هایم، یا چیزهایی که در ذهنم داشتم از تصویرها و مستندها و اینها. خیلی فرق دارد با چیزی که خودت شخصا تجربه ‌کنی و ببینی مثلا برای فامیل‌ها و دوست‌هایت دارد اتفاق می‌افتاد، خیلی همه‌چیز فرق می‌کند.

درامد فرشته حسینی

من واقعا درآمد بازیگری را دوست دارم، چون همه ما خانواده داریم، مخصوصا من که خانواده‌ام پرجمعیت هم هست و دوست دارم چیزهایی را که خودم همیشه می‌خواستم و نداشتم، خواهرهایم داشته باشند، هر کاری که دلشان می‌خواهد بتوانند انجام دهند. ببینید من بازیگری را واقعا قلبا دوست نداشتم هیچ‌وقت، چون خیلی اذیتم می‌کند، نمی‌دانم چرا، ولی صبح‌ها که بلند می‌شوم و می‌خواهم بروم آفیش باید خودم را مجبور کنم، اینطور نیستم که شیفته بازیگری باشم…