تن فروشی زن برای آب در سیستان بلوچستان (فیلم)

تن فروشی زن برای آب در سیستان بلوچستان (فیلم) و جزئیات را در این بخش از مجله شبونه مشاهده نمایید.

امروز نماینده مجلس چابهار درباره اتفاقی دلخراش در سیستان بلوچستان صحبت کرد که بدون شک مو به تن هر انسانی سیخ میکند! مادری که برای تامین آب آشامیدن فرزندانش ناچار شده تن فروشی کند و سپس با طناب دار به زندگی اش پایان دهد!

تن فروشی زن برای آب در سیستان بلوچستان (فیلم)

در قرن بیست و یکم و سالها بعد از انقلاب هنوز در بسیاری از مناطق جنوبی کشورمان آب آشامیدن یافت نمیشود و مردم برای تامین آب خوردن خود باید ساعتها پیاده روی کنند تا از چاه و دریاچه ها و رودخانه های فصلی آبی پیدا کنند آن هم ابی که پر از آلودگی های مختلف است و گذشته از آن باید از کنار حیوانات وحشی همچون تمساح و گرگ عبور کنند.!

آری این وضعیت بسیاری از مردم جنوبی کشورمان به خصوص در سیستان و بلوچستان است.

زخم کهنه تداوم خشکسالی‌های ۲ دهه در سیستان و بلوچستان سبب افت آب‌های زیر زمینی و خشک شدن قنات‌های متعدد و در نتیجه از بین رفتن زیر ساخت‌های بخش کشاورزی و نابودی اکوسیستم طبیعی در سطح وسیعی از اراضی و مراتع این استان شده است.

سیستان و بلوچستان دارای ویژگی‌های اقلیمی خاص از جمله دارا بودن بیشترین میزان تبخیر سالانه کشور، بارندگی اندک، پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارندگی‌ها، دامنه زیاد تغییرات دما در شبانه روز، وزش بادهای موسمی و فصلی با شدت و تداوم زیاد از جمله بادهای ۱۲۰ روزه سیستان است که در بخش‌های وسیعی دچار کم آبی بوده و تداوم کم آبی‌ها به صورت دوره‌ای منجر به وقوع خشکسالی‌های سهمگین شده به طوری که علاوه بر تخریب زیر ساخت‌های بخش کشاورزی منجر به نابودی اکوسیستم طبیعی و نیز محیط زیست انسانی منطقه شده است.

همچنین ببینید: همخوابی زنی در بلوچستان با مرد غریبه برای تهیه آب خوردن (فیلم)

بر اساس اعلام وزارت نیرو ۷۰۰ هزار نفر در روستا‌های سیستان و بلوچستان شبکه آب ندارند و با تانکر‌های آبرسانی سیار سقایی آبرسانی می‌شوند؛ سهیمه هر نفر از این آبرسانی سیار روزانه ۱۵ لیتر است.

شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان می‌گوید به یک هزار و ۳۰۰ روستای این استان با بیش از ۱۰۰ تانکر آب می‌رساند با این حال بعضی روستائیان می‌گویند تانکر‌های آبرسانی سیار به روستاهایشان نمی‌آیند، چون راه دسترسی مناسبی ندارند.

شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان می‌گوید، احداث ۱۸ مجتمع آبرسانی را از سال ۸۶ آغاز کرده و قرار است همه جمعیت روستایی بی‌آب بلوچستان را تحت پوشش بگیرد، با این حال هنوز از بهره‌برداری از بسیاری از این مجتمع‌ها خبری نیست.

روستا‌های فاقد شبکه آب به شیوه‌هایی غیربهداشتی از گودال‌های دست‌ساز آب یا اصطلاحاً به زبان محلی “هوتگ” قضای حاجت می‌کنند؛ بسیاری از بومیان و فعالان اجتماعی محلی نسبت به فراگیر شدن یک اپیدمی به‌خاطر نحوه غیربهداشتی برداشت آب توسط جمع بزرگی از روستائیان بلوچستان هشدار می‌دهند.